- Details
Om de vaareigenschappen van een zeekajak te beoordelen probeerden Willem en ik bij het testen van een zeekajak te verklaren waarom een kajak oploeft. Hieronder de gecomprimeerde kennis van die zoektocht.
Ik denk dat iedereen weet wat oploeven is: de kajak draait tegen de wind in. Als je niets zou doen vaar je na een tijdje bijna recht tegen de wind in. Dat is wel de makkelijkste koers als de zee woelig is. Daarom vind ik een kajak die iets oploeft een veilige kajak. Als je het even gehad hebt en wilt uitblazen kom je vanzelf recht tegen de wind in: de makkelijkste positie om even uit te rusten.
We kennen vier oorzaken die samen het oploeven verklaren:
Eén oorzaak is heel simpel zichtbaar te maken:
Als de wind van de zijkant tegen de kajak blaast geeft het water een tegenkracht op het onderwater-aanzicht (dat heet het lateraal oppervlak) van de kajak. Hier rood en groen afgebeeld.
Omdat de boeg altijd wat smaller is steekt die iets dieper dan het achterschip dat vaak wat breder en daardoor vlakker is. Hieronder heb ik aangegeven hoe groot dat lateraal oppervlak voor en achter het draaipunt (= de vaarder) van de kajak is.
Het groene vlak is groter dan het rode en geeft dus meer zijdelingse weerstand. Daardoor wordt de rode achterkant door de wind weggeblazen. Met andere woorden de boeg draait in de wind.
Het effect van de variabele scheg is zo ook heel duidelijk: je maakt het lateraal oppervlak achter de peddelaar groter door het zijdelingse oppervlak van de scheg, waardoor beide oppervlakken in met elkaar balans kunnen komen.
- Details
Het verklaren van afvallen van een kajak is een lastiger vraagstuk. Hier vonden we uiteindelijk de verklaring in dat er twee oorzaken zijn. Dit artikel is weer een gecomprimeerd blok kennis uit onze periode van het testen van zeekajaks
Waarom is afvallen een vervelende eigenschap van een zeekajak?
Dat komt doordat je de ophaalbare scheg niet kunt gebruiken om dit te corrigeren, maar het moet oplossen met peddeltechniek. Daarbij moet je ook nog eens met de wind mee opkanten (de kajak aan de kant van de wind omhoog) en ook boogslagen aan de benedenwindse kant maken. Daarmee breng je jezelf in een minder stabiele situatie en loop je kans dat je omslaat. Door de kans op omslaan ga je automatisch minder opkanten. Dus lukt het je waarschijnlijk niet de koers varen die je wilt, tenzij je heel hard gaat werken door dit te compenseren met heel krachtige boogslagen aan 1 kant. Iets wat je niet zo erg lang kunt volhouden.
Daarom vind ik afvallen één van de slechtste eigenschappen die een kajak kan hebben in slecht weer.
- Details
Nog een stukje kennis dat Willen Molengraaff en ik hebben verworven bij het testen van 50 zeekajaks. Zoals elders beschreven zagen we het testen ook als een ondersteuning van de veiligheid van zeekajaks op zee. Vanuit die gedachte hebben we ons ook verdiept in veilige kleuren voor zeekajaks.
DUS: WELKE KLEUR KIES JE VOOR JE KAJAK ?
Als je kijkt naar het ontwerp van een kajak is kleur misschien een randverschijnsel. Toch is het belangrijk genoeg dit even aan te stippen.
- Vooral vanuit de
veiligheidsgedachte
- is het belangrijk om goed zichtbaar te zijn:
- Voor de scheepvaart ter voorkoming van overvaren worden.
- Als je in problemen bent zodat je gezien en dus gevonden kunt worden.
- Ook als je met een groep vaart is het erg praktisch als iedereen goed zichtbaar voor elkaar is.
Gelukkig zijn er een paar kleuren welke je goed zichtbaar maken:
- Details
Dit is weer een stukje kennis dat Willen Molengraaff en ik hebben verworven bij het testen van 50 zeekajaks.
To sit or not to sit
Onze meest opzienbarende ontdekking vanuit het testen van zeekajaks vind ik nog steeds de mate waarin het fysieke contact tussen peddelaar en de kuip van de kajak de kajakeigenschappen beïnvloedt. Ervaringen met een aantal kajaks hebben langzaam dit besef bij ons laten doorbreken. Dit besef begon met die kajaks waar we bij rollen gewoon uit de kuip vielen door onvoldoende heup en/of kniecontact. Voor onze eigen veiligheid wilden we wel met zo'n kajak kunnen rollen als we op zee gingen. Dus gingen we op een bepaald moment de kajaks eerst pas maken voordat we aan de test op zee begonnen. Daarom maken we voorafgaand aan een test altijd eerst kennis met de kajak op vlak water. Daarna pasten we de zit aan op gebied van voeten, heupen en knieën. Al doende ervoeren we dat ook andere eigenschappen hierdoor sterk konden verbeteren. Bij goed contact is het makkelijker om te sturen, reageert de kajak veel beter op opkanten, wordt de stabiliteit beter en kun je makkelijker rollen.
Het heeft natuurlijk ook alles met lichaamsbouw van een persoon te maken: daar waar wij onvoldoende contact hebben in een specifieke zeekajak, heeft een ander daar misschien helemaal geen last mee. Als ik deze tekst lees dan besef ik ook dat je niet de eigenschappen verandert met een betere passing in de kuip, maar dat je de eigenschappen van de kajak beter tot zijn recht laat komen. De eigenschappen liggen immers al verankerd in het ontwerp.
- Details
In het blaadje van de KNRM. dat in oktober in de bus viel, stond een artikel over 5 kanoërs, waarvan de KNRM er in april 2 kanoërs op op de Grevelingen had gered.
De beschrijving van de redding riep veel vragen bij me op.
- Eigenlijk snap ik niet zo veel van dit bericht over de redding van de kanovaarders op de Grevelingen.
Positief aan het bericht vind ik dat één peddelaar blijkbaar op een andere kajak was gaan liggen om het niet te koud te krijgen.
En ook dat de dames droge kleren bij zich hadden; iets wat wel nuttig was toen ze het te koud kregen.
Verder roept het artikel een hoop vragen bij me op:
- Het was in april en er stond een noordenwind van 5bft. Dus niet alleen het water was nog koud, maar die wind koelt je ook flink af. Het lijkt erop dat ze geen wetsuit droegen.
- Verder snap ik niet dat ze met z'n vijven waren en dat ze blijkbaar de 2 personen uit de omgeslagen 2-persoons kajak niet konden redden. Als ze een pomp bij zich hadden moest het toch een klein kunstje zijn de kajak leeg te pompen en de drenkelingen daar weer in te laten stappen. Zouden ze wel eens reddingen hebben geoefend, zo vraag je je af.
- Hoe krijgen de 3 kanoërs. die niet gered hoefden te worden en die, met toestemming van de KNRM, op eigen gelegenheid naar de nabij gelegen jachthaven zouden varen, het in hun hoofd om dit groepje ook te splitsen: de twee dames gingen naar de dijk om warme kleding aan te trekken en de derde peddelaar (vermoedelijk in een 1-persoons kajak) ging alleen verder. Stel dat hij nu omsloeg, dan zou hij alleen zijn en moest hij maar afwachten of er op tijd hulp zou komen.
Het lijkt erop dat ze gelegenheids-peddelaars waren die niet geoefend waren en mogelijk zelfs onvoldoende gekleed waren voor het weer op die dag.
Ten slotte zou je je nog af kunnen vragen waarom deze peddelaars het bedacht hebben om bij zo'n straffe noordenwind in april aan lager wal op de Grevelingen te gaan varen. De golfslag kan daar dan aanzienlijk zijn.
Gelukkig dat het goed is afgelopen.
Ik denk dat leden van onze kanoclub die klus met de omgeslagen 2-persoons kajak zelf wel geklaard zouden hebben zonder onderkoeld te worden. Maar die hebben dan ook instructie gehad in het redden van elkaar.
- Details
- Details
Gezien het mooie weer en het feit dat het herfstvakantie was had Jos geopperd een zeetocht te maken. Eerste keus was een tocht naar Simonszand. De weersvoorspellingen vonden we echter te onbetrouwbaar met kans op relatief veel wind. Het komende slechtere weer van midden volgende week leek iets dichterbij te komen. Omdat er in Groningen ook meer regen werd voorspeld dan in het zuiden besloten we voor een in de Voordelta vanaf de vluchthaven Springersdiep. In dat gebied ben ik aardig bekend en kan je daar in veel omstandigheden redelijk beschut varen. Nu echter veranderde de voorspellingen op het laatste moment naar Zuid 4-(5) bft.
Een andere handicap was dat het midden op de dag om ca. 13h Hoogwater zou zijn. Dat geeft veel minder mogelijkheden ergens op een zandplaat te landen. De Aardappelbult waar dat wel zou kunnen is echter al een aantal jaren verboden Natura2000-gebied en rustgebied voor vogels en zeehonden.
Maar aangezien we het getij niet kunnen beïnvloeden moesten we het er deze dag mee doen en bedachten een route van de haven naar de vuurtoren. Daar zouden we omstreeks 11h mogelijk nog kunnen landen op de uiterste NO-puntje van de Aardappelenbult: het enigste plekje waar kajaks mogen landen. Daarna zouden we kunnen oversteken naar Renesse en vandaar terug naar ons startpunt. Tot zover de plannen.
- Details
- Details
De omstandigheden om vandaag naar Simonszand te varen zijn om meerdere redenen perfect: ten eerste is het rustig weer waarin je optimaal kunt genieten van de tocht, zeker als je maar met z'n tweeën gaat. Verder is de voorspelde wind NW2-4bft rustig genoeg om met mijn herstellende schouders aan te kunnen. Ik heb hier wel naar uitgezien: een mooie tocht en ultieme rust tijdens de pauze op Simonszand
We vertrekken op hoogwater vanuit Noordpolderzijl en worden daar uitgewuifd door een Lepelaar en 3 Wulpen. De tocht voert ons over de ZuidOostLauwers waar we uit luiigheid wel hele stukken afsnijden. Dat is geen nadeel want we hebben toch nog weinig stroom mee en omdat het hoogwater is hebben we genoeg diepgang boven de zandplaten. Ook het vaargeultje van Lauwersoog naar de Spruit snijden we af om tegenstroom daar te vermijden. Maar dan de Spruit: daar komt de getijdenstroom goed op gang en varen we soms met 12km/h.
- Details
Ik heb net een boek gelezen met de tite; “Met onze kano’s naar Nederlands Indie”. (door: Entrop)