- Details
Sea Fever by John Masefield
I must go down to the seas again to the lonely sea and the sky,
And all I ask is a tall ship and a star to steer her by,
And the wheel's kick and the wind's song and the white sails shaking,
And a grey mist on the sea's face and a grey dawn breaking.
- Details
Pas geleden kreeg ik de eervolle uitnodiging om mee te denken over de kajak die daar in het museum tentoon is gesteld. Men is bezig meer informatie over deze kajak te verzamelen en om te kijken hoe deze kajak voor de toekomst behouden kan blijven.
De vraag aan mij was om mijn “zintuig over het functioneren” te “raadplegen” voor het inschatten van de vaareigenschappen van deze kajak.
We hebben de kajak natuurlijk goed bekeken. Wat als eerste opvalt is dat de kajak tamelijk vervormd is, wat beslist ook te maken heeft met ontbreken van 3 stringers in de lengterichting. Niet zo gek voor een verzamelstuk van minstens 400jaar oud. In het nieuwe museum-gebouw is de kajak op de zijkant in 4 banden opgehangen. Dat is beslist al beter dan in het oude gebouw waar de kajak onder 40° hing.
Harvey Golden uit Amerika heeft de kajak in 2006 een keer opgemeten en daar een lijnenplan van getekend, dat weliswaar niet op alle punt correct is, maar toch een goed beeld geeft.
- Details
Ik zat onlangs na te denken over de lage steun en bedacht dat er eigenlijk veel meer lage steunen zijn dan de steun die normaal gesproken wordt aangeleerd. Mogelijk krijgen peddelaars nog meer vertrouwen in de lage steun als ze onder staande 5 steunen oefenen. Vooral de preventieve steun 2 vind ik heel belangrijk.
Er bestraan 5 verschijningsvormen van de lage steun, die m.i. het beste in onderstaande volgorde (in ieder geval tot de vierde) kunnen worden aangeleerd.
- De stabiliserende statische steun
- De stabiliserende glijdende steun
- De evenwicht herstellende klap-steun om omslaan te voorkomen
- De evenwicht herstellende steun vanuit de bijna omgeslagen positie
- De steun voor brekende golven en branding
Oefenen kan in je eigen kajak, maar het effect wordt ook heel duidelijk als je in een instabiele kajak oefent.
Belangrijk voor ALLE steunen is dat je een goed contact hebt met de kajak.
Dus:
- het zitje niet te breed, maar aan jezelf aangepast,
- goed kniecontact voor jezelf aangepast, zonder krampachtig te zijn,
- goed voetcontact en de goede afstand van de voetensteun
Klik hier voor een toelichting op deze steunen en hoe je ze kunt oefenen.
- Details
Een aantal jaren geleden stond er in Kanotities een interessant artikel, geschreven door een lid van “KV Onder de wadden”, over tochtjes naar de vierde slenk van Schiermonnikoog. Voor deze kanovereniging is dat tochtje inmiddels een soort standaardtocht geworden die ze elk jaar wel een keer varen. Wij van de KVU echter nog nooit.
Maar omdat ik van dit soort oorspronkelijke landschappen of de restanten ervan houd, stond zo’n tocht al heel lang op mijn wensenlijstje.
Nu in tijden van Corona ga je automatisch wel op zoek naar binnenlandse tochten en zodoende was 20 september DE dag om naar de vierde slenk te gaan.
Wat ons betreft een tocht in “petit committee” met 2 koppels om makkelijker Corona-proof te kunnen varen. Jos en Mary leek dit ook een leuke tocht en zo voeren we om 9.30h met z’n vieren weg vanaf het strandje bij Lauwersoog.
- Details
Nu de Orion na de renovatie, op wat puntjes op de ”i” na, weer vaarklaar is, mocht ze op 20 september 2020 mee met een tochtje naar de vierde slenk op Schiermonnikoog.
Niet echt een traject waar je moeilijke omstandigheden op zee verwacht, maar met de voorspelde windverwachting, die tot 6 bft uit het oosten zou kunnen oplopen, zou er op de heenweg nog wel wat spektakel kunnen ontstaan waar we wind tegen stroom krijgen.
- Details
Toen ik de Orion een paar maanden geleden in zwaar weer op het Alkmaarder meer heb gevaren was ik beslist onder de indruk van haar capaciteiten. Alles wat ik qua koerscorrecties wilde doen in de golven onder verschillende windrichtingen ging zo makkelijk dat ik dit eigenlijk een kajak vind waar je alles mee kunt doen in de storm op die dag.
Dat deed me denken aan het lied van Liesbeth List: Heb het leven lief. Daarin zingt ze heel gepassioneerd over dat je ondanks allerlei moeilijke situaties het leven lief moet hebben. De regel die me daarbij raakte was: "Als de Stormwind gromt"
Daarom is woensdag de Orion gedoopt met de naam "Als de Stormwind gromt"
De Orion heeft het namelijk bijzonder naar haar zin als de stormwind gromt! Dat is mijn gedachte.
De doopplechtigheid werd, zoals het hoort, afgesloten met koffie en gebak!
- Details
Er is al veel verbeterd aan de Orion. Maar nu is het eind in zicht met het maken van een goede voetensteun. Ik heb nu eerst een schuimblok pas gemaakt om tegen het voorschot aan te brengen.
Deze oplossing zal tijdelijk zijn want op termijn wil ik de voetpomp weer monteren, Daar wacht ik nog even mee want ik wil nu eerst lekker gaan varen. Bovendien moet ik voor de voetpomp ook nog wat research doen om de 20cm verloren ruimte nuttig te gebruiken. Daarvoor denk ik aan twee opbergruimtes die tegelijk voetensteun zijn. Dat is een mooie winterklus.
Hoe je zo’n blok schuim van 2x10 cm dikte makkelijk vorm kan geven om precies in de kajak te passen heeft me wel een tijdje bezig gehouden. Ik zag er tegen op om vaak in en uit de kuip te kruipen en telkens het blok wat bij te werken. Het leek me prettiger om het blok in 1 keer goed te maken zodat het gelijk goed past.
Daarvoor heb ik als een resultaat van mijn denkwerk een houten raam gemaakt dat om de kajak past.
- Details
Al vele jaren gebruikte ik de ovale beugels op de dakdragers waarbij de kajaks op de zijkant in pasten.
Gewoon omdat daar geen alternatieven voor waren. Nadelen hadden de beugels wel want de kajaks daarin vangen van opzij meer wind. Als je bovendien de beugels af en toe moet verbuigen voor dikkere of plattere kajaks, komt er een moment dat ze een keer niet goed passen en de kajak er niet zo stevig in ligt.
Toen we op een gegeven ogenblik een overtocht met kajaks op het dak met een ferry aan het plannen waren, ontstond de gedachte dat op de dakdragers liggende kajaks de hoogte lager maken en we in een goedkoper tarief zouden kunnen boeken.
Op dat moment waren er bij Arend Bloem prachtige beugels te koop waar kajaks liggend in passen en waarin de kajak super stevig lagen.
Daarvan kocht ik 2 sets.
Bij het monteren moest ik echter concluderen dat het dak van mijn Polo te smal was voor 2 sets naast elkaar. Dus: ik heb de tweede set droevig terug gebracht, waarbij ik gelukkig wel mijn geld terug kreeg.
Dat is alweer jaren geleden.
- Details
Hoe een eenvoudig onderhoudsklusje aan de scheg een heel project werd.
Omdat de scheg van mijn nieuw verworven Orion wat zwaar ging wilde ik de kabel demonteren, schoonmaken, smeren en weer monteren. Normaal gesproken een klusje van ongeveer een half uur.
Maar dat liep anders.
Het schroefje in de bedieningsknop van de scheg was niet van RVS en was wat geroest. Een vorige eigenaar was daar blijkbaar al tegenaan gelopen en had het zeskant van de inbusbout dol gedraaid.
Wat doe je dan. Eerst negatieve schroefdraad tappen in het inbusboutje. Dat lukte niet alhoewel ik wel een beetje grip op het boutje kreeg met linkse draad. Dan maar de bout eruit boren. Dat is wel gelukt maar ik kreeg de kabel nog steeds niet los. Dan maar doorknippen die kabel. Ik vond het daarna niet zo gek dat ik de kabel niet los kreeg want het kostte me nog een hoop geweld de kabel uit de knop te trekken. Zo’n knop is na het boorwerk niet meer bruikbaar maar gelukkig had ik nog een reserveknop op voorraad: die had ik ooit gekocht als reserve knop voor lange kampeertrektochten per kajak.
Klik hier om te ervaren wat er verder bij dit project kwam kijken.
- Details
Er worden in Nederland al jaren tochten met zeekajaks gevaren. Daarom zal het je niet vreemd voorkomen dat je elk jaar of om de paar jaar, dezelfde tochten tegenkomt.
Op zich is dat niet vreemd en niet verkeerd want al ken je de tocht, de tochtgenoten zijn telkens anders en het weer heeft ook altijd een ander gezicht. Dus heb je elke keer een andere ervaring op zo’n bekende tocht.
Maar het is natuurlijk wel heel erg leuk om af en toe eens wat anders te bedenken.
Zo ging ik met Willem Molengraaf jaren geleden als 1 van de eerste naar de aardappelenbult toen die plaat nog maar heel klein was en ook maar heel kortstondig droogviel.
Of wat dacht je van het nieuwe eiland De Kreupel: toen die pas droog gelegd was? In het begin was dat een heel nieuwe bestemming, maar nu heeft elke organisatie regelmatig een tocht daar naartoe.