- Details
Toen ik de Orion kocht zag ik al wel dat een vorige eigenaar een paar fittings had gerepareerd. Nu vond ik het tijd dat af te maken want het zag er slordig uit en bovendien leek het erop dat er slechte hechting op de ondergrond was.
Ik had gedacht de randjes van de reparatie glad te schuren en daarna netjes af te werken. Maar al gaande weg bleek dat ik de hele reparatie moest verwijderen bij 3 fittings. Maar ook bij een vierde waren de beginselen van een scheurtje zichtbaar.
Zo hoort het eruit te zien:
- Details
10 dagen geleden liet ik een foto zien van de bodem van de Orion waar ik alle kraken in de gekleurde gelcoat-laag had uitgefreesd. Gezien de hoeveelheid kraakjes wist ik dat het een flinke klus zou worden om de bodem weer in goede staat te brengen.
Dus die 10 dagen valt me achteraf wel mee.
De eerste stap was om alle groeven met een injectiespuit te vullen met witte gelcoat.
Een detail van de vele kraakjes ziet er dan zo uit:
- Details
Jos liep eigenlijk al jaren met het idee rond om op de langste dag de zon op zoet (lees:Durgerdam aan het IJsselmeer) te zien opkomen en op zout (lees: Bakkem aan de Noordzee) te zien ondergaan. De weg van zoet nar zout zou per kajak worden afgelegd.
Nu, in Coronatijd, bleek dit het moment voor een try-out. Hoe je dwars door Noord-Holland kon varen vereiste nogal wat voorbereiding waar Jos aardig wat tijd in had gestoken.
- Details
Schrijver: Nigel Foster
Door een discussie met Jeroen over kajaks die door Nigel Dennis zijn ontworpen, herinnerde ik mij het boek :"The art of kayaking” dat Nigel heeft geschreven.
Nigel is iemand die zijn hele leven al kanoet en ook nog eens daarover heel gedetailleerd nadenkt. Ook geeft hij les.
Heel speciaal vind ik hoe hij in zijn boek schrijft over hoe jij leert: Hij observeert en hij zegt niet gelijk of hij vindt dat iemand iets fout doet qua peddeltechniek of iets beter anders kan doen. Nee, hij observeert en gaat het zelf ook zo proberen te doen om te begrijpen waarom iemand iets op een bepaalde manier doet. Daarmee sluit hij uit dat hij wel zal zeggen hoe het hoort en tegelijk is hij bereid van iemand iets te leren. Dat is best bijzonder voor iemand als Nigel Foster die zijn hele leven al in een kajak vaart en die je, gezien zijn staat van dienst, best een kano-goeroe mag noemen.
Ik heb het boek weer eens gelezen en beschrijft letterlijk alles over kajaks, techniek, navigatie, enz., enz. op een prettige manier. En het mooie is dat zowel een beginner er waardevolle informatie vindt terwijl ook een (ver)gevorderde kajakker er ook nog informatie kan vinden waar die wat aan heeft.
Mooi is bijvoorbeeld hoe hij de peddelslag ziet: “the kayak should move, not the paddle”.
Het is deze manier om de peddelslag in een ander perspectief te zien die je aan het denken kan zetten. Iedereen denkt namelijk dat je tijdens een slag het peddelblad naar achteren trekt. Nigel zegt echter dat je het peddelblad in het water steekt en dat het blad daar blijft staan terwijl je kano aan het blad naar voren trekt. Door deze manier van denken voelt het peddelen ineens anders en kan je jezelf op de slag concentreren in plaatst van moeizaam aan een peddelblad te sleuren.
Maar lees gerust het hele boek: ik vind het een aanrader voor elke peddelaar op vlakwater en ook op zee. Er staat veel, veel meer in dan ik hier kan noemen.
- Details
Alhoewel de Orion, die ik past kocht, er als eerste globale indruk redelijk uitziet, mankeert er nog best veel aan.
Dit keer leg ik me toe op de restauratie van de bodem.
- Details
Het is alweer maanden geleden toen ik ontdekte dat de dekpomp, die op mijn Nordkapp HM was gemonteerd, defect was. Althans: de pompopbrengst was maar minimaal wat waarschijnlijk duidde op een lekke klep. Voor reparatie moest de pomp verwijderd worden, maar aangezien de vorige bezitter lang geleden geen roestvrije moertjes heeft gebruikt, was het echt onmogelijk de pomp te demonteren. Dan maar de boutjes afslijpen. Maar dat bleek een illusie omdat alles door het slijpen dan zo heet wordt dat de pomp-onderdelen gingen vervormen, soms zelfs smelten, ten gevolge van de ontwikkelde hitte. Eind van het liedje was dat de pomp er uit was en de kano onbeschadigd. De pomp echter was niet meer bruikbaar en rijp voor de sloop. Nieuwe dekpompen zijn niet meer verkrijgbaar.
Op zich vond ik dit geen probleem omdat ik toch liever een voetpomp in een kajak heb. Maar ja nu had ik 2 gaten in mijn kano door de pomp. Daar voer ik al maanden mee terwijl de gaten met ducttape waren afgedicht.
- Details
Eén van de belangrijkste zaken die je bij de planning van een zeetocht per zeekajak in Nederland nodig hebt is informatie over getijde stromingen.
In eerste instantie gebruikte ik daarvoor het getijde boek HP33. Ik vond echter dat omslaan van die bladzijdes lastig. Toe ik een keer ontdekte dat er een digitale variant van is heb ik die jaren lang gebruikt: dat vond ik geweldig want als voorbereiding kan je heel nauwkeurig zappen door de tijd heen; zelfs per minuut als je dat zou willen. Nadeel is dat je jaarlijks een aardig bedrag moet neertellen en dat je dit programma wat alleen op een computer draait niet mee kunt nemen. En een app met dezelfde functionaliteit bestaat niet. Wel zijn er app’s waarin de bladzijdes van HP33 zijn verwerkt. Maar dat vind ik nog steeds lastig door het bladeren.
- Details
Er is een gezegde “de zee geeft en de zee neemt”. Zeker in oude tijden was dat een gevleugelde uitspraak in tijd van nood.
Maar kijkend naar het ongeluk van de 5 surfers in Scheveningen vandaag, “neemt de zee nog steeds”; helaas!
Maar voor zeekanoërs geeft de zee ook: natuur, ruimte, vreugde EN ook voeding. Met dat laatste zijn Tiny en ik vandaag bezig geweest.
Tijdens onze zwerftochten in zeekajaks langs de Noorse en Zweedse kusten hebben we altijd heel veel zeewier gezien. In het heldere water lijkt de zee daar wel een levensgroot aquarium. Prachtig. Ik ben niet zo’n zwemmer, maar Tiny pakte al gauw een duikbril met snorkel en een fototoestel om al dat moois onderwater vast te leggen.
Nu wisten we wel dat je zeekraal, een zout minnende plant die op zoute oevers groeit, kunt eten. Maar wat je met al die zeewieren kunt doen daar hadden we niet meer kennis van dan dat je in de reformzaak vaak gedroogd zeewier kunt kopen. Voor ons vegetarisch vakantiemenu kochten we daar wel wier met een hoog eiwitgehalte. Maar verder reikte onze kennis niet.
Nu kwamen we pas geleden Guido van wildwier.nl op het spoor door een uitzending van “Floortje blijft thuis”. Behalve kanotochten had hij ook workshops over zeewier op het programma staan. Dit is onze kans meer te leren dachten we en legden contact met hem.
- Details
- Details
Zoals je wellicht op mijn website hebt gelezen ben en een grote voorstander van optimaal contact vaar heupen, knieën en voeten in een zeekajak. Dit omdat je zo optimaal gebruikt kunt maken van alle eigenschappen van je kano. Ook voor de veiligheid vind ik dit belangrijk om zo de kans te hebben de kano onder alle omstandigheden te kunnen gebruiken.
Nu het zitje van mijn Orion klaar is komen de knieën aan de beurt. De Orion heeft, zoals veel andere kajaks, een vrij glad dek waar niet iedereen goed contact mee heeft om bijvoorbeeld op te kanten, te eskimoteren en dergelijke. Dat zou je een nadeel kunnen noemen. Ik wil het echter graag als een voordeel zien omdat zo’n dek de optimale kans biedt om een goed contact voor jouw persoonlijk te creëren.
Dat heb ik vandaag gedaan.
Eerst heb ik mijn voorraad van velerlei stukjes schuim tevoorschijn gehaald. Vervolgens heb ik een hele tijd zitten proberen met allerlei diktes en vormpjes.
