- Gegevens
In het boekje “De reddingboot 213”van de KNRM vond ik een artikel over het Slijktgat bij de Kwade Hoek. Dit artikel is weliswaar geschreven voor jachtjes en viskotters, maar eigenlijk is het voor zeekajakkers nog veel belangrijker.
Als je een zeekajaktocht van Stellendam naar Springersdiep zou willen maken of een rondje Hinderplaat zou willen varen, kijk dan uit als het windkracht 5 of meer is: dat is het Slijkgat een geul waar je beter niet in de buurt kan komen.
Het artikel:
Veilig aanlopen van het Slijkgat
Het Slijkgat is een ondiep gat. Als wind en zeegang toenemen, wordt de geul al snel gevaarlijk vaarwater door brekers en grondzeeën. Plaatsvervangend schipper Arnold Keijzer legt uit hoe je veilig binnenkomt.
- Gegevens
Op 19 februari werd er via de websites van de KNRM en de reddingsbrigade melding gemaakt van zeekajakkers die in problemen waren op de Hinderplaat. Ze hebben een persoon die licht onderkoeld was opgehaald en op de wal onderzocht en weer opgewarmd.
De Reddingsbrigade meldde dat de begeleidende instructeur van de kajakkers goed voorbereid was met alle benodigdheden voor dergelijke situaties en dat tijdige beroep om hulp bij de reddingsdienst tot een goede afloop heeft geleid.
- Gegevens
Het laatste artikel in mijn weblog stamt van september vorig jaar.
Dat wil niet zeggen dat ik niets deed in die tijd.
Integendeel, want er gebeurde een heleboel. Het varen was inderdaad wat minder, maar ik moet toegeven dat ik wel met kanoën bezig was.
- Gegevens
- door: Jos Dekker
Zittend in de golven
Denk ik aan niets
Restanten gedachten spoelen uit
Een kajak is soms net een fiets
Nog steeds rechtop de rand
Volle leegheid in mijn hoofd
Moe gestreden kies ik de surf
En land weer op het harde zand
Vaste grond onder mijn neopreen
O, ik mis nu de branding al
Met haar mantra van beweging
Waardeer ik deze zee als geen
- Gegevens
Alhoewel wel het laatste zeekajak avontuur alweer een tijdje geleden is heb ik tot nog niet geen zee meer vanuit een zeekajak heb gezien. Druk met film maken en met het oplossen van problemen met de website van Kanovereniging Uitgeest.
Kanoën deed ik natuurlijk wel en dit verslag heeft voor mij wel binding met de zee. Op 24 september hield de KVU haar jaarlijkse BBQ voorafgegaan met een tocht. Omdat ik geen zin had een kajak op de auto te laden besloot ik vanaf huis naar de vereniging te varen. Ik koos daarvoor mijn antieke Nordkapp HM en mijn wingpeddel. Een snelle combinatie om de 10 km naar de club te overbruggen.
Er stond een wind uit het NO van 4-5bft. In deze zeekajak maakte ik me daar geen zorgen over, ook niet voor de oversteek van het Alkmaardermeer.
Het viel me het eerste deel van die tocht wel op dat ik wat moeite had met het koers houden. Mijn Noordkapp loeft altijd al wel wat op, maar nu koste me het veel tamelijk moeite om de kajak met boogslagen goed op koers te houden. In eerste instantie dacht ik even dat ik moe was of dat ik met mijn ex-geblesseerde schouder minder kracht had voor boogslagen.
Een uitleg over de kajak is nu op zijn plaats: de Nordkapp HM heeft een tamelijk grote integrale scheg. Bij veel wind zorgt die scheg er voor dat de kajak afvalt. Omdat afvallen veel lastiger en vervelender is dan oploeven, heb ik een hoek van de scheg afgezaagd waardoor de kajak niet meer afvalt maar wel wat meer oploeft. Het leven is een compromis en in dat licht bezien loef ik liever op dan last te hebben van afvallen.
Op het Alkmaardermeer gekomen stonden er lekkere golven die het hele meer de ruimte hadden gehad zich op te bouwen. Met de wind van opzij en ook schuin achter moest ik nu tocht wel erg hard werken om op koers te blijven. Sterker nog: ik voelde me een beginner die soms de koers moest herstellen door aan de benedenwindse kan van de kajak te remmen om op koers te blijven. Dat bracht me er toe eens over de schouder naar mijn boogslagen te kijken.
- Gegevens
Met de groep KVU-leden die zich de “Heren van de Zee” noemt hebben we in juni 2022 weer een weekje langs westkust van Zweden gevaren. Voor de verandering begonnen we noordelijker dan eerdere bezoeken om dat deel van het gebied eens wat beter te bekijken.
Mogelijk is dit de laatste keer dat we via Kiel naar Zweden hoeven te reizen. Dit keer ging de heenweg wel aardig voorspoedig, maar tijdens de terugrit hadden we wederom veel oponthoud in het verkeer. Een volgende keer zouden we kunnen overwegen om via EemsHaven (Groningen) te reizen met de gloednieuwe ferry. Dan komen we aan in Zuid-Noorwegen bij Kristiansand. Daarbij hebben we zelfs de keuze uit twee opties: OF we varen langs de Noorse oost- of westkust OF we rijden nog 2,5 uur (233km) verder in Noorwegen naar Sandefjord. Daar kunnen we nog met de ferry een korte oversteek naar Strömstad in Zweden maken. Handig om op het laatste moment, afhankelijk van het weer, nog te kunnen besluiten of we in Noorwegen of Zweden gaan varen. In ieder geval hebben we via deze opties geen last meer van de gebruikelijke files in Duitsland van of naar Kiel toe.
KLIK HIER om verder te lezen en te kijken naar foto- en filmbeelden
- Gegevens
Na de afgelopen 2 jaar, met de Corona-beperkingen, verlangen we weer naar de zee!
Toen we afgelopen winter hoorden dat de nieuwe ferry (klik hier voor meer info) van Eemshaven / Groningen naar Kristiansand in Noorwegen vanaf medio april voer, hoefden we niet lang na te denken en boekten we een overtocht voor 23 april. Na de boeking hadden we nog genoeg tijd voor de voorbereidingen om het eten voor 2 weken te maken.
Het eenvoudigste zou zijn de tocht in Kristiansand te beginnen, maar omdat we voor de oostkust kozen zouden we de baai Kvasefjorden moeten oversteken. In het voorjaar wil daar wel eens een straffe wind uit zuidelijke richting staan en dan is het oversteken van deze grote, trechtervormige baai wel heftig. Daarom kozen we Lillesand als beginpunt en moesten alleen daar nog wel een parkeerplek vinden. Dat was lastig omdat je in Lillesand overal maar 2 of 3 uur mag parkeren. Ik vroeg advies aan een reddingbootman van RS die daar toevallig terug kwam van een oefentocht. Hij wees een goede parkeerplek waar de parkeerwachters nog niet actief waren in het voorjaar. We kregen er echter gelijk een gratis maar zeer dringend advies bij om vandaag niet uit te varen omdat er 6-7 bft recht op de kust stond. Dat hadden we zelf ook al bedacht en wilden na een kleine oversteek naar een ons bekend kampeerplekje gaan. Hij wees ons daarvoor hetzelfde plekje op een kaart aan. We waren het dus eens. Bovendien is het nooit handig om een advies van de reddingsmaatschappij in de wind te slaan.
Zodoende zetten we, na eerst drinkwater te hebben geladen, om 15h al onze tent op. Daarvoor hadden we nog geen 2 km gevaren; wel met een sterke tegenwind en heftige valwinden van de hoge rotsen. Maar vroeg stoppen is ook mooi, want dan konden we eerst nog eens alles ordenen in de kajak.
Ik zal jullie niet vermoeien met een dagelijks verslag van de komende 12 dagen maar een paar highlights beschrijven.
KLIK hier voor het hele verslag, grotere kaart en film-en fotobeelden
- Gegevens
In het Noorse kanotijdschrift Padling las ik gisteren over een bijna-ongeluk met een groepje van 3 kajakkers die bijna werden overvaren door een hurtigbåt. Een hurtigbåt is meestal een grote en zeer snel varende veerboot met een katamaran-achtige romp.
Een samenvatting van het artikel:
De kajakkers voeren in de schemering , bijna donker, om 19.25h op 15maart op zee. Ze voeren in de route waarop veerboten tussen Trondheim en Vanvikan heen en weer varen.
- Gegevens
- Wanneer.
- Welke bestemming.
- Welke route rijden we. Welke veerboot moeten we reserveren? Niet te lang met reserveren wachten.
- Kajaks preventief controleren op (kleine) gebreken. Niets is vervelender dan dat er onderweg iets onnodig kapot gaat.
- Bij onze controle op 2 kajaks vonden we:
- Touwtjes van 3 van de 4 toggles vervangen omdat die al half doorgesleten waren
- Drie luiken vervangen en alle luiken voorzien van goede touwtjes naar een deklijn toe. We nemen overigens nog 2 reserve luiken mee want een luik is een zeer essentieel onderdeel als er geen winkel in de buurt is.
- Klein gaatje in de bodem repareren want zo dun dat het een lek zou kunnen worden.
- Pompen controleren: 1 voetpomp werkt matig en moet gereviseerd worden. Doen na de vakantie. Wel handpomp meenemen.
- Handpomp werkt slecht: nieuwe gekocht.
- Schegbediening vervangen want 1 schroefje bleek dol te zijn.
- Elastieken op het dek vervangen bij beide kajaks
- kompasbeugel vervangen want die was gescheurd
- De in het zitje geplakte schuimvulling (voor goede heup- passing) weer vastgelijmd.
- Touw van de heupband vervangen want die stond op breken. Als zo'n heupband breekt heb je misschien een probleem in golven.
- Verder wordt onze paklijst grondig bekeken en eventueel veranderd
- En we hebben eten voor 2 weken gemaakt en moeten dat nog inpakken.
- Gegevens
Zoals ik in oktober 2020 al schreef in mijn weblog, ben ik toevallig betrokken geraakt bij de Groenlandse kajak in het museum Het houten Huis van De Rijp.
Ging het in eerste instantie om wat voor eigenschappen deze kajak vroeger heeft gehad, inmiddels is het afgelopen jaar steeds meer gegaan over de staat waarin de kajak verkeert.
Dat betekende dat Frank en ik veel fotosessies hebben gehouden. Niet alleen van de buitenkant, maar juist ook van de binnenkant. Heel minutieus is, vooral door Frank, op de foto's en filmpjes gespeurd naar de constructie en vooral ook over de beschadigingen die de kajak in de afgelopen honderden jaren heeft opgelopen door ons onbekende omstandigheden.
Wat ik het meest indrukwekkend vonden was het vinden van een talisman die in het voorschip onder het dek is bevestigd: een bundeltje van leer waaruit botjes, kop van een zeevogel of tandjes steken. De talismannen zijn wel heel bijzonder, want in oude Groenlandse kajaks, zoals deze, zijn die niet gedocumenteerd.
Verder hebben we veel waardering gekregen voor de bouwers van toen die met beperkte middelen heel creatief toch deze mooi gelijnde kajak hebben kunnen maken. Bij een eerste blik denk je van de binnenkant: wat een geknutsel! Maar verder speurend vind je bijvoorbeeld zeer professionele lassen daar waar een lat te kort was en moest worden verlengd. Inmiddels vinden we het ongelofelijk waartoe de Inuit-bouwer in staat was.
Bij de beoordeling werden ook verschillende plekken gevonden waar de kajak schade heeft opgelopen. Zo waren de kiel- en kimlatten ter hoogte van de kuip verdwenen waardoor de kajak een grote deuk vertoonde en ook de kajak is gebogen. verder veel beschadigde spanten die ook veel vervorming hebben veroorzaakt. Zoals het voorschip dat getordeerd is. Of het achterschip dat zo vervormd is dat het wel lijkt of de bouwer een (moderne)scheg heeft willen maken. Niet is minder waar want de beelden van het inwendige wezen uit dat de kielbalk achterin gebroken is waardoor de krimp van de zeehonden huid de vorm drastisch verandert heeft. Iets dergelijks is in heet voorschip gebeurd.
Afgelopen jaar ontdekten we steeds meer oorzaken voor de huidige vorm van de kajak.
Dat deed bij ons de wens ontstaan om te proberen de oorspronkelijke vorm van de kajak te tekenen.
In werkelijkheid ging dat onderzoek en het tekenen gelijk op wat bij nieuwe ontdekkingen weer leidde tot aanpassing van eerdere conclusies over de vorm.
Voor het tekenen zijn we begonnen met het opmeten van de kajak op 27 punten.
KLIK HIER om verder te lezen en te kijken naar het resultaat van de tekening