- Details
De dag na het repareren van de schegaanhechting was het zulk stormachtig weer dat ik dat een prima gelegenheid vond om de dichtheid van het achtercompartiment te testen. Op het Zweth trotseerde ik een dikke windkracht van 7-8 bft en zocht de lagerwal op om daar door de grootste golven te varen. Al varend had ik het prima naar mijn zin in de Orion want hij luisterde heel gehoorzaam naar de scheg als er getrimd moest worden. Stabiliteit was ook geen enkel probleem. Alleen bij het van de wind afdraaien kwam er een moment dat het oploeven net zo sterk was als de kracht van mijn boogslagen. Zoals dat bij meerdere kajaks voorkomt blijf je dan in een bepaalde koers hangen. Maar ook hier werkt de oplossing om de scheg dan geheel te laten zakken: dan valt de kajak af en kom je in een koers met de wind mee.
Weer thuis heb ik uiteraard gelijk gecontroleerd of het nog droog was achterin. Dat was een teleurstelling want er zat toch wat water in. Weliswaar iets minder dan eerst, maar het (tweede?) lek heb ik nog niet gevonden.
De volgende dag het paardenmiddel toegepast: Ik heb ca. 50 liter water in het compartiment laten lopen. Minder had ook gekund want het lek diende zich gelijk aan: Op de plek waar men aan de achtersteven een reparatie had uitgevoerd daar druppelde water uit een barstje naast de reparatie plek.
- Details
Van lekkage houd ik niet zo erg, dus het lek dichten kreeg prioriteit van mij.
Ik er bijna zeker van dat de lekkage bij de aansluiting van de schegkabel plaatsvond. Dit omdat er niet altijd water binnen kwam volgens de vorige eigenaar. Mijn aanname is dat in golven van redelijk formaat het water, vooral als de scheg naar beneden staat, de kamer in wordt geperst en dan druppelsgewijs water naar binnen perst.
Over de manier van repareren moest ik toch wel even over nadenken.
De bereikbaarheid van de aanhechting is lastig want je kunt er maar met 1 hand bij. Mijn eerste gedachte was een strookje glasmat met polyester goed om de aansluiting heen te wikkelen. Maar met 1 hand is dat lastig: dat wordt een hopeloos geklieder; zo dacht ik.
- Details
In een eerder artikel over peddeltechniek (klik hier) heb ik vooral geschreven over de peddelbeweging: duwen, trekken, "fietsen" en rompdraai tijdens de peddelslagen. Ik heb hierop nu een uitbreiding geschreven waarin het erover gaat waar je de energie vandaan kunt halen.
Ook in een Canadese kano kan je de eerder beschreven techniek toepassen. Maar daarbij gebruik je in de Canadees als extra ook heel duidelijk je rug. Je kunt dat heel goed zien bij wedstrijdvaarders in een C1 (een hele smalle racekajak waarin de vaarder geknield vaart. Deze vaarders zijn echte kunstenaars als het gaat om evenwichtsgevoel. Deze peddelaars houden, noem het hun, duwhand vaak wel erg hoog. Dat betekent dat ze vooral hun rug en waarschijnlijk een beetje rompdraai gebruiken. Zo'n hoge houding van de arm is mijns inziens wel een zware belasting voor je schoudergewricht. Maar als je jong bent heb je daar niet zo'n last van. Deze houding komt natuurlijk vooral voor in de wedstrijdsport waar je zo snel mogelijk moet gaan en daarvoor een lange peddel gebruikt. Bij het insteken komt de hand bij de lange peddelsteel daardoor vanzelf hoog.
Terug naar het gebruik van de rug: je ziet de wedstrijdvaarders in de C1 voor elke slag naar voren buigen en bij het maken van de peddelslag met hun romp mee naar achteren bewegen. Dat doe je met je rugspieren. Ik vaar ook regelmatig in een canadese kano en realiseerde me onlangs dat ik die rompbeweging, die je zo duidelijk ziet bij de C1-vaarders, soms ook inzet in de zeekajak. Natuurlijk niet zo uitgesproken zoals de wedstrijdvaarders dat doen maar het maakt soms toch deel uit van mijn peddelslag in de zeekajak: bijvoorbeeld als ik veel kracht moet zetten voor het slepen van een andere zeekajak. Dan zet ik het peddelblad wat meer naar voren in en kan zo nog wat kracht uit mijn rug toevoegen. Ook kan je bij uiterste inspanning ook nog wat meer naar achteren doorgaan met de slag terwijl rompdraai en duwen&trekken ook blijven functioneren.
- Details
Fragment uit een video van Hartger. (https://www.youtube.com/watch?v=O-wyIRISXq0)
De peddel van Hartger begaf het na 15 jaar trouwe dienst.
Gelukkig had hij in feb. 2019 een reservepeddel bij zich.
Dus het kan zo maar gebeuren dat je peddel je in de steek laat.
- Details
Voor vandaag hadden Jos en ik een vaardag gepland. Gisteren bleek al dat het prima weer zou worden (3 bft west/licht bewolkt) en daarom kozen we voor een zeetocht: Bakkum naar Timboektoe v.v. (ca. 20 km totaal).
De wind van de afgelopen dag "zat nog in het water" en beloofde voor vandaag een interessante zee met knobbels. Als gezelschap voor vandaag koos ik mijn nieuwste aanwinst: de Orion. Want het was tijd voor een wat serieuzere kennismaking.
- Details
Vandaag was ik bij Zwerfkei in Woerden voor wat kampeerspullen.
Daar vond ik iets bijzonders dat me als kanoer aansprak: Gorillatape !
- Details
Toevallig reed ik vandaag over de IJsselmeerdijk die langs de vluchthaven Wijdenes loopt.
Toen ik daar ca. 2 jaar geleden een keer een kanotocht startte was al wel te zien dat er grondwerkers aan de gang waren geweest. MAAR: nu was het klaar.
- Details
Aan de hand van een foto van een andere Orion heb ik de sticker met de jager (Orion) weer gereconstrueerd en laten afdrukken als sticker.
Mijn Orion is nu dus weer origineel en ziet er uit zoals Derek Hutchinson het bedoeld had. Wel heb ik de jager wat kleiner gemaakt om hem een natuurlijker zithouding te kunnen geven waarbij hij meer rechtop zit en waarbij hij droge voeten houdt als de kajak in het water ligt.
- Details
Zoals ik al eerder schreef heb ik een tweedehands P&H Orion gekocht.
Omdat ik het heel jammer vind dat één van de vorige eigenaren de stickers op de boeg heeft verwijderd ben ik op zoek gegaan naar de oorspronkelijke afbeeldingen.
Derek Hutchinson was namelijk behalve iemand die zeekajaks zoals de Orion ontwierp, ook een kunstenaar. Hij koppelde die twee kwaliteiten door op de boeg van elke kajak die hij ontwierp, een afbeelding te plaatsen. Uiteraard een afbeelding die hij zelf had gemaakt.
- Details
Bij een noodknop denk je waarschijnlijk als eerste aan een knop voor alleenstaande senioren die daarmee hulp kunnen roepen als ze bijvoorbeeld niet kunnen opstaan nadat ze thuis gevallen zijn of als ze zich niet goed voelen.
Een noodknop op zee lijkt daar sterk op maar met dit verschil dat het bedoeld is voor energieke peddelaars op zee die met de knop hulp kunnen oproepen als ze in problemen zijn geraakt.
Waarom begin ik hierover?
Dat komt omdat ik een zeer interessant artikel las in een Noors kanotijdschrift Padling. Daar ben ik op geabonneerd omdat we daarmee wat leren over kanozaken in Noorwegen en mogelijk informatie vinden over mooie kanobestemmingen. Bovendien is het lezen ervan goed voor ons Noors want dan houden we dat een beetje bij. ;-)
