Toen ik de Orion kocht zag ik al wel dat een vorige eigenaar een paar fittings had gerepareerd. Nu vond ik het tijd dat af te maken want het zag er slordig uit en bovendien leek het erop dat er slechte hechting op de ondergrond was.
Ik had gedacht de randjes van de reparatie glad te schuren en daarna netjes af te werken. Maar al gaande weg bleek dat ik de hele reparatie moest verwijderen bij 3 fittings. Maar ook bij een vierde waren de beginselen van een scheurtje zichtbaar.
Zo hoort het eruit te zien:
En zo ziet één van de fittingen eruit nadat alle losse delen van een kapotte fitting waren verwijderd en de hele fitting was opgeruwd voor optimale hechting:
Ik ben niet zo verbaasd over de reparatie door een vorige eigenaar, een reparatie die ik slordig vind, maar wel over hoe die fittingen door P&H zijn gemaakt. De fittingen bestaan geheel uit rood ingekleurde gelcoat hars. Er is geen spoor te zien van hars, laat staan dat je glasvezel ziet. De malletjes voor de fittingen zijn gewoon volgegoten met gelcoathars. Bij mijn oude Nordkapp heb ik vergelijkbare dekfittingen waarvan ik er 2 heb gerepareerd, maar daar waren de fittingen tenminste opgebouwd uit de hardere polyesterhars.
Ik moet zeggen dat ik stomverbaasd was over de bouwwijze van deze fittingen in de Orion.
Nu is het wel zo dat kajakbouwers allang dit soort fittingen niet meer maken want je kunt er van uitgaan dat ze destijds beslist ook dit soort schades hebben gezien en dus naar andere oplossingen hebben gezocht. Je ziet bij allerlei merken nu vaak ingelamineerde metalen stangetjes of fittingen die op het dek zijn geschroefd.
Maar ik heb nu eenmaal een oude Orion en zal deze 4 fittingen degelijk moeten repareren. Weer een uitdaging.
Tja, als een kajak 35 jaar oud is dan worden harsen in de loop der jaren iets brosser en is de kans op scheuren heel reëel. Maar wel dringt zich de gedachte bij me op dat als deze 4 fittingen gerepareerd zijn, er mogelijk nog meer fittingen zouden kunnen bezwijken.