Vandaag stond op het programma om de scheur in de Orion aan de binnenkant te versterken met polyester en glasvezelmat. Daarbij heb ik gebruik gemaakt van een Endoscoop. Heel fascinerend om iets te doen zonder het in werkelijkheid te zien. Maar het is het makkelijker gezegd dan gedaan omdat je in spiegelbeeld en ondersteboven moet kijken. Daarbij komt dat ik af en toe tegen de houder van de lens stootte met mijn kwast zodat de reparatieplek weer uit beeld verdween. Best wel stressen.
En toen alles eindelijk netjes lag merkte ik dat ik hars op de lens had gesmeerd. Daarom moest ik direct de lens plus de lat uit het compartiment halen. Daarbij verschoof weer een stukje glasmat dat ik daarna niet meer kon rechtleggen omdat de hars al aan het harden was. Alles even laten rusten en de lens schoon gekrabd: het lampje in de lens geeft blijkbaar genoeg warmte om de hars eerder te laten harden. Oeps, dat is goed afgelopen.
Het gevolg van het vervroegd wegnemen van kabel en lens was dat een punt van het matje omhoog wees. Dat zijn meestal haarscherpe dingen waar je ook makkelijk bagage mee kunt beschadigen als je het compartiment belaad. Dus had ik er een klus bij met het weghakken en schuren van die scherpe punt.
Je snapt wel dat ik bij al dat gestres niet aan foto’s maken heb gedacht.
Toen dit eindelijk klaar was heb ik de buitenkant van de scheur goed bekeken. Die was helaas in slechtere staat dan ik had gedacht: het dek was bij de scheur nogal versplinterd. Dat heb ik weggeslepen zodat ik die plek niet alleen met rode hars kon repareren. Zodoende werd het toch ook een uitwendige reparatie met zelfs een stukje gelamineerde buitennaad.
Morgen verder: dan de rode - en zwarte laag weer aanbrengen.