De vorige eigenaar van mijn Orion had me vol trots verzekerd dat de voetpomp het perfect deed: In het zwembad spoot hij wel 2 meter hoog!!!
Zoals een echte walvis dacht ik toen. De uitlaat van de pomp zat dan ook midden op het dek.
Los van dat ik dit niet zo mooi vind, heb ik vooral een technisch bezwaar tegen die uitlaat. Ik heb namelijk al verschillende keren bij leden geconstateerd dat hun klachten over water in de kuip voor het grootste deel op hun pomp-uitlaat in het dek waren te herleiden.
In de rusttoestand van de pomp staat er geen andere spanning op het uitlaatventiel dan de natuurlijke vorm van het rubber: en dat is een smal spleetje. Dat rubber sluit pas als je de pomp intrapt. Dus als er telkens water in de uitlaat koopt door een golf die over je dek stroomt, staat een een kolom van ongeveer 15 cm water bovenop het ventiel te drukken. Dat siepelt aardig door als je een tijd vaart.
Dat lekken kan je eventueel voorkomen door en een dopje op te maken. Maar dat vind ik omslachtig en iets waar je aan moet denken. Bovendien kan je er maar moeilijk bij. Daardoor ben je in een woelige zee een beetje instabiel als je zover naar voren moet buigen om het dopje eruit te halen.
Voor mij een reden om de uitlaat te verplaatsen naar de zijkant. Maar dan moet eerst dat gat dicht.
Daarvoor heb ik, toen ik de scheur in het voorcompartiment met rode hars aan het repareren was, gelijk een rood schijfje gemaakt dat in het gat past. Een schijfje van 4 mm dik; want zo dik was het dek ter plaatse van het gat.
Het leek me wel aardig om te beschrijven hoe ik dat heb aangepakt: misschien vind je er inspiratie in als je zelf een een reparatie wilt uitvoeren.
- Het schijfje maken, bestaand uit een laag rode gelcoat afgedekt met 8 matjes glasmat met hars
- Het schijfje met een latje en plakband in de opening geplakt
- De kajak aan 2 bindriemen in de garage ondersteboven opgehangen; zodanig dat ik, gebukt staand, met mijn hele bovenlijf in de kuipruimte kon zijn en ik met mijn handen tot aan het voorste schot kom komen.
- Met hars 5 ronde schijfjes glasmat en hars in het gat gelamineerd want vlak bij het schot was het dek nog dikker. Daaroverheen nog 4 matjes van 300g/m gelamineerd.
- Het schijfje vlakschuren met het dek: wan het schijfje was plat terwijl het dek bol loopt.
- De naad tussen dek en schijfje uitgefreesd met een klein bolfreesje.
- De groef weer opgevuld met rode hars.
- De rups die dan iets boven het dek uitsteekt voorzichtig gladschuren met waterproef schuurpapier: steeds fijner tot je uiteindelijk met fijnheid 1000 schuurt. Daarna met Commandant polijstpasta weer glimmend maken. Ook hier werd na polijsten een plek met dunnere gelcoatlaag zichtbaar. Dat werkt ik later bij als ik aan de cosmetische behandeling van de Orion toe ben.
Apart is het om te zien dat de oorspronkelijke oranje kleur in de loop van de tijd donkerder is geworden. Daarom had ik rode kleurstof gebruikt. Maar na het polijsten, en ook daar waar de sticker had gezeten, zie je de oorspronkelijke kleur tevoorschijn komen.
Misschien dat het kleurverschil na een paar kleiner wordt: veel varen in de zon lijkt me daarvoor een goede aanpak;-)
Klaar.
Dit was het einde van de walvis en nu is mijn kajak weer gewoon een Orion !