- Details
It is about the last 3 months I could not do much on seakayaking. It was a busy period with sad family circumstances and at the same time much work I promised to do.
But now there is some time again, making it possible to start the study on footpumps I announced in the test of the Valley Avocet RM
The reason, because of which I want to write an essay on the mounting of footpumps, is the fact that it is not possible (better to say "not advisable")to mount a footpump on the bulkheads in a PE-Seakayak in such a way that it is durable and safe.
During the test of the PE Avocet I thougth quite a lot about this problem because it is only one of the very few remarks you can make on this excellent kayak.
First I thought about using the JR-footrests as a base on to which a construction can be mounted on; a construction where a pump could be fitted. However I doubted if this could ever be a strong, stable and safe construction.
Finally I found THE idea in my WW-kayak. 
So I am planning to use my WW-kayak to explain the idea. Therefore I tried to take out the footrest: no way! 
It is of course my own fault: Because if you use your kayak in salt water, aluminium- and copper-parts can do some strange things over time if you don´t give them the proper maintenance.
So this week I was busy with grinding away the heads of 4 big copper bolts; carefully not to damage the kayak.
These screws has become "united" to the kayak
- Details
Om ruimte te creëren voor het komende vaarseizoen ben ik bezig geweest schoon schip te maken.
Zo heb ik de laatste tijd hard gewerkt aan het verslag van de test van de Avocet. Alhoewel de test al in juni 2005 was afgerond kon ik door familie-, werk- en NKB-omstandigheden maar geen tijd vrijmaken om aan het schrijven beginnen.
Als dat verslag niet klaar is kan ik met goed fatsoen niet aan een nieuwe test beginnen. Dus het werd nu hoog tijd. Inmiddels is het verslag gepubliceerd en resten me nog wat kleine verbeteringen of aanvullingen. Ik ben zoals altijd weer heel tevreden als het klaar is en weer aan een volgend avontuur kan gaan denken. Ja een avontuur vind ik het altijd wel.
Een andere voorbereiding is het laten aanpassen van mijn AnasAcuta. Dit is mijn eerste zeekajak. Ooit heb ik die ik bij Jan van Sluis op veel punten heb laten aanpassen om hem (of is het haar) te laten aansluiten bij mijn wensen aan veiligheid en comfort. Wat ik toen niet heb laten doen, en waar ik steeds meer spijt van kreeg, was het laten plaatsen van een variabele scheg. Toen was een praktische gedachte dat dit teveel ruimte verlies in het achtercompartiment zou geven. Inmiddels ervaar ik steeds meer dat de AnasAcuta, die sterk oploeft in veel wind met lage golven, me hard laat werken in een groep kajakkers waarin tegenwoordig vrijwel iedereen een variabele scheg heeft. Ondanks dat ik de eigenschappen van de AnasAcuta vooral in zwaar weer en in “heavy seas” zeer waardeer, liet ik hem toch steeds vaker thuis.
- Details
Als je tijdens een tussen-vakantie eens een weekje op Terschelling rondloopt merk je dat je gewoon met het
zeekajakvaren bezig blijft.
Zo liepen we langs de Boschplaat richting Oostpunt. Of moet ik Noordkaap zeggen?
In ieder geval waren we op een gegeven ogenblik zo ver dat ik perse naar het uiterste puntje wilde doorlopen om
de Noordkaap, het onverlichte baken dat daar staat, eens te bekijken. Deze bakens stammen uit de tijd zonder GPS, GSM en dergelijke hulpmiddelen.
Toen waren het de gidsen om veilig je weg door de geulen te vinden.
Nu zijn het historische objecten die leuk zijn als doel van een kajak- of wandeltochtje
Bij de Noordkaap aangekomen bleek hij tijdelijk buiten bedrijf voor onderhoud. Daarvoor lag hij zoetjes op zijn
zijde te slapen. Hij zag er keurig uit, alleen het scheef gezakte, verroeste onderstel dat even verderop stond
- Details
We hadden er weer last van: de Kanokriebels.
Daarom hadden Wietse en ik de 21e gepland om op groot water te gaan varen. Het mooiste was geweest om een tochtje in rustig weer langs de kust vanaf Castricum te varen. Omstreeks deze tijd van het jaar kan je op zee, zo vertelde Wietse, allemaal mooie vogels zoals Alken en Roodkeelduikers zien. Aangezien het ´s-nachts windkracht 7 was geweest en het ´s-morgens helemaal geen rustig weer leek, waren we het er snel over eens dat we een ander tochtje moesten varen: van Muiden naar Marken vv.
We startten van een strandje aan de voet van een fort in Muiden. Een fort waar overigens nu de Scouting is gevestigd. Dat is toch eigenlijk prachtig. Ik zie het helemaal voor me: Jonge Scoutjes die door zo´n oud fort mogen dwalen. Hartstikke spannend. Voor mij was het vroeger wel wat geweest in ieder geval.
- Details
Je gelooft het niet, maar zaterdagnacht droomde ik echt over zeekajakken. Of het nu kwam dat ik half ziek was weet ik niet, maar een echt aangename droom was het niet:
Ik voer met een ploegje mede-kajakkers op een redelijk rustige zee en we hadden erg veel stroom staan. Toen we op een gegeven ogenblik vlak langs een veld met staande golven voeren riep iemand: “daar laten we ons eerst eens even doorheen spoelen”. Dat is bij mij nooit aan dovemansoren gezegd, dus maakte ik, naar ik dacht samen met degene die net riep, rechtsomkeer en peddelde een stuk tegenstrooms om bij de golven te komen. Dat lukte en toen ik dook in de grootste golf. Door de stroom kwam ik er beetje van opzij in. Op dat moment bleek dat er onder die golf een wrak verborgen lag. Ik prikte mijn boeg daar zo in dat de neus vast bleef zitten. Onderwijl raasde het water met geweld onder me door en ik kon geen millimeter voor of achteruit. Een geluk bij een ongeluk was dat ik wel redelijk stabiel kon blijven zitten. Toen ik om me heen keek was er in de verste verte geen kajakker meer te bekennen. Waarschijnlijk was de ander afgehaakt. Daar zat ik dan: in een lastig parket en tegen het donker, helemaal alleen op de wijde zee. Een angstig moment!
O zo´n moment wordt je natuurlijk wakker en realiseer je dat het een droom is.
- Details
Arend Bloem vertelde het me een paar weken geleden al: dat Valley met een nieuwe Nordkapp komt.
Nu zag ik in de laatste Seakayaker van december2005 waar het precies om gaat.
Het gaat om 2 nieuwe kajaks:
De Nordkapp LV (17'6" x 21")
Voor de lichtere vaarder die een in expedities beproefd kajakconcept wil hebben of voor de grotere vaarder die ook zo'n beproefde Nordkapp wenst maar niet al het volume nodig heeft
De Nordkapp RM (18' x 21")
De huidige Nordkapp uitgevoerd in PE. Uit het bijgaande plaatje af te leiden is de Jubilee uitvoering als basis genomen.
Wel een goed idee van Valley, denk ik, deze 2 kajaks volgens een door-en-door beproefd concept als uitbreiding op het assortiment van Valley:
Enerzijds een kajak als de LV voor de kleinere vaarder.
Anderzijds inspelend op de trend van PE kajaks die beter betaalbaar zijn en die ook minder schadegevoelig zijn.
Ik ben benieuwd en zie er naar uit ze te bekijken. Nog mooier zou het zijn om de Nordkapp-LV te testen.
Zowel Henk als Hans maakten me nalv dit bericht attent op de nieuwe Valley-folder voor 2006:
Klik hier als u deze folder wilt downloaden (ca. 900 kB)
TIP: druk ook op SHIFT als u de link aanklikt: dan opent de folder in een nieuw venster
- Details
Het weer was niet te slecht dus ik popelde om mijn aanpassingen van de zit (zie 27 nov) in de Baidarka uit te proberen.
Behalve dat het donker en koud was waren de omstandigheden, met een windkracht van ca. 4B die later zelfs nog wat opliep, ook prima. Leuk was dat Wietse me vanaf de club tegemoet was komen varen en we nu samen naar de club voeren. Nadeel voor hem was dat hij eerst tegen de wind in had zitten beulen en toen met mij terug ging, terwijl ik nog fris was. Goed voor z’n conditie; hoop ik.
Ik moet zeggen dat ik wel zeer tevreden ben over de aangepaste Baidarka: de kniesteun was zo dat de knie, als ik er kracht mee zette om op te kanten (het is er nog een kajak zonder variabele scheg) gelijk in de goede positie viel en ik mijn knie niet bewust in deze klempositie hoefde te houden: dat ging vanzelf. Wat ook mijn doelstelling van de aanpassing was. Dat in combinatie met de betere afzet met de voetenbuis voor de voeten en betere heupcontact, maakte dat de Baidarka al met een kleine boogslag, in combinatie met opkanten, reageerde. Ik voer met mijn Wingpeddel en wat opviel was dat ik nu met de Wing wel goed in deze koersvaste kajak goed kon varen. Toen het heup- en kniecontact nog niet goed waren vond ik het varen met de Wing in de Baidarka echt heel hopeloos omdat je continue boogslagen tot ver achter het zitje moest maken.
- Details
Onlangs heb ik een Baidarka gekocht als vervolg op mijn artikel "to sit or not to sit" dat ik jaren geleden in KanoSport heb gepubliceerd (zie elders op deze website). De stelling in dit artikel was dat elke zeekajak aanzienlijk beter presteert als je hem goed pas maakt qua zitpositie van jezelf.
Om dat te onderbouwen heb ik jaren geleden een oude Nordkapp gekocht; een kajak waar niet alleen beginners soms moeite mee hadden. Ook de Baidarka was/is een kajak waarover men zegt dat hij soms wat eigenzinnig kan zijn. Voor mij een reden dat te onderzoeken en te kijken hoeveel dat met een op maat gemaakte kajak te verbeteren is. De Baidarka heeft een smal hoog voordek waardoor de positie voor mijn knieën in ieder geval niet optimaal is. Ik kan er zo zonder meer ook niet in rollen; in ieder geval niet "bomb-proof".
Afgelopen weekend ben ik begonnen met het aanpassen van de Baidarka. Om te beginnen moest de voetensteun (2 JR-steuntjes) er aan geloven. Vaartechnisch ben ik geen voorstander van deze steuntjes want ze beperken de bewegingsruimte van je voeten, laten maar 1 zitpositie toe, je krijgt er ook kramp van in je voeten en geven ook minder ondersteuning voor een peddelslag met veel rompdraai. Voordat ik de zitpositie ging verbeteren moest eerst de steun en plaats voor mijn voeten optimaal zijn. Ik wacht echter nog maar met het (laten) plaatsen van een voorschot op voetafstand tot ik al of niet geheel tevreden ben met de Baidarka.
- Details
Vandaag naar Arend Bloem geweest met Maarten en Dick om een nieuwe clubkajak te zoeken.
Van de gelegenheid ook gebruik gemaakt om een ovale handgreep voor mijn wingpeddel aan te schaffen: Voor de linkerzijde, weet u wel, waar ik graag meer grip wil hebben voor in branding en stevige golfslag. Nu nog uitzoeken hoe ik die ga bevestigen want idealiter moet de peddel uit elkaar omdat de handgrepen eigenlijk met een krimpkous, die je niet over het blad kan schuiven, moeten worden afgedekt. En dat gaat hier niet meer; het gaat me tenminste aan het hart er een peddelblad af te slopen of de steel door te zagen. Ik zal nog een list bedenken en hier verslag uitbrengen.
Verder gehoord van Arend dat Valley binnenkort ook komt met een Nordkapp van PE en mogelijk ook met een kleinere Nordkapp.
Een ander nieuwtje lag er ook: een Zeekajak van Scandinavische bouw, uitgevoerd in dioleen of kevlar/carbon. Opvallend aan deze modellen was dat ze er snel uitzien en een hoog dek hebben dat ter plaatse van je peddelinsteek scheef omhoog wegloopt; mogelijk dat je daarbij voordeel hebt bij het vlak naast de boot insteken van je peddelblad. De onderzijde van deze kajaks was gedeeltelijk een knikspant. Het zag er uit als een snelle kajak voor meer gevorderde vaarders. Wie weet kan ik er nog eens in varen.
- Details
Enige tijd geleden ben ik met dit weblog begonnen. Aanleiding was onderzoek naar deze nieuwe techniek en de wereldwijde sterke groei van weblogs.
Mijn eerste inzet was om op een weblog de vorderingen van een test te melden zodat de bezoekers van de site kunnen volgen wat er gebeurt en hoe een testverslag tot stand komt; dit in het kader van algehele openheid.
Daarnaast, een beetje aangestoken door al die weblogs die ontstaan, heb ik dit blog gestart en schreef er over al mijn kajakactiviteiten. Dit schrijven stimuleerde me ook om bewuster te varen en de tekst een beetje leuk en smeuig op te schrijven; omdat ik schrijven leuk vind en als een soort persoonlijke oefening.
Laatst heb ik daarover eens nagedacht en er met wat mensen over gebrainstormd:
Het is natuurlijk de vraag wie er, behalve misschien de leden van mijn vereniging, zit te wachten op al dit soort verhaaltjes. Eigenlijk is het een soort entertainment dat niet echt toegevoegde waarde heeft. En het hoeft ook geen zelfverheerlijking te worden.
Daarom denk ik nu dat een weblog, wat mij betreft, iets te melden moet hebben. Zeker in het licht van deze site, die toch vooral min of meer technische informatie verstrekt.