Kreken en bakens

Als je tijdens een tussen-vakantie eens een weekje op Terschelling rondloopt merk je dat je gewoon met het
zeekajakvaren bezig blijft.
Zo liepen we langs de Boschplaat richting Oostpunt. Of moet ik Noordkaap zeggen?
In ieder geval waren we op een gegeven ogenblik zo ver dat ik perse naar het uiterste puntje wilde doorlopen om
de Noordkaap, het onverlichte baken dat daar staat, eens te bekijken. Deze bakens stammen uit de tijd zonder GPS, GSM en dergelijke hulpmiddelen.
Toen waren het de gidsen om veilig je weg door de geulen te vinden.
Nu zijn het historische objecten die leuk zijn als doel van een kajak- of wandeltochtje

Bij de Noordkaap aangekomen bleek hij tijdelijk buiten bedrijf voor onderhoud. Daarvoor lag hij zoetjes op zijn
zijde te slapen. Hij zag er keurig uit, alleen het scheef gezakte, verroeste onderstel dat even verderop stond
leek nodig aan vervanging toe.



In de buurt van de Noordkaap werd mijn aandacht ook getrokken door een kreek die daar ver het land in liep. Op
laagwater stond er nog voldoende water in deze "rivier" om er te kanoën. Gefascineerd als ik ben door de zee en
allerlei aanverwante aspecten daaromheen, leek het me geweldig om daar eens met de kajak in te varen en te
ervaren hoe is om tussen land in wording te varen. Het beginpunt van de kreek moet in ieder geval vanaf de
zeekant te vinden zijn want deze ligt maar ca. 100 m ten Noorden van de Noordkaap.

Daarom zal ik er eens een studie van maken of dit uitvoerbaar is op een dagtocht. Zo op het eerste gezicht lijkt het echter nog niet zo simpel omdat je er vanaf het vaste land met afgaand water naar toe moet, terwijl je er eigenlijk in moet varen als het water bij de drempel nog hoog genoeg is. Bovendien moet je zorgen dat je ook nog terug kunt naar het vaste land zonder dat je in de blubber vast komt te zitten.

Maar goed, ik ga er eens op studeren. Misschien kan ik er een list op bedenken. En anders bieden de 4 kreken
aan de zuidkant van het eiland misschien een mogelijkheid. Wel met de beperking dat deze een groot deel van het
jaar zijn afgesloten, dit in tegenstelling tot de kreek aan de Noordkant.

Al deze indrukken en plannen moesten we overigens met vermoeide voeten bekopen want in totaal bedroeg de wandeling 35km en moesten we in het stikdonkere duin onze weg terug vinden. Ook weer een heel avontuur.