Om ruimte te creëren voor het komende vaarseizoen ben ik bezig geweest schoon schip te maken.
Zo heb ik de laatste tijd hard gewerkt aan het verslag van de test van de Avocet. Alhoewel de test al in juni 2005 was afgerond kon ik door familie-, werk- en NKB-omstandigheden maar geen tijd vrijmaken om aan het schrijven beginnen.
Als dat verslag niet klaar is kan ik met goed fatsoen niet aan een nieuwe test beginnen. Dus het werd nu hoog tijd. Inmiddels is het verslag gepubliceerd en resten me nog wat kleine verbeteringen of aanvullingen. Ik ben zoals altijd weer heel tevreden als het klaar is en weer aan een volgend avontuur kan gaan denken. Ja een avontuur vind ik het altijd wel.
Een andere voorbereiding is het laten aanpassen van mijn AnasAcuta. Dit is mijn eerste zeekajak. Ooit heb ik die ik bij Jan van Sluis op veel punten heb laten aanpassen om hem (of is het haar) te laten aansluiten bij mijn wensen aan veiligheid en comfort. Wat ik toen niet heb laten doen, en waar ik steeds meer spijt van kreeg, was het laten plaatsen van een variabele scheg. Toen was een praktische gedachte dat dit teveel ruimte verlies in het achtercompartiment zou geven. Inmiddels ervaar ik steeds meer dat de AnasAcuta, die sterk oploeft in veel wind met lage golven, me hard laat werken in een groep kajakkers waarin tegenwoordig vrijwel iedereen een variabele scheg heeft. Ondanks dat ik de eigenschappen van de AnasAcuta vooral in zwaar weer en in “heavy seas” zeer waardeer, liet ik hem toch steeds vaker thuis.
Het ruimte-verlies-argument gaat tegenwoordig niet meer op aangezien ik voor kampeertochten een andere zeekajak heb. Daarom spitste ik de oren toen Annet en Jos het er op de club over hadden hun kajaks te laten aanpassen bij JG-polyester. Ik liep al en paar jaar met de gedachte rond, maar nu sloot ik snel aan om mee te gaan als ze hun kajak gingen brengen. Met meerdere kajakkers is dat ook gelijk een leuk uitje.
Door pas-problemen met de verschillende agenda’s werd het 18 februari dat we naar JG afreisden. Ook Rob ging voor de gezelligheid mee.
Bij JG schrokken we eerst aangezien de tent dicht was, maar een telefoontje loste dat snel op en waren we zeer welkom. De aanpassingen aan de andere kajaks waren geen probleem, maar bij mijn kajak moest John toch even achter zijn oren krabben. :wassat:
Hij wilde er nog even over nadenken en beraad houden met Jan. Probleem was het lage achterschip waardoor het in ieder geval niet mogelijk was een volledige scheg in te bouwen. De scheg zou een stuk lager worden waardoor hij maar ca. 4-5 cm onder de kajak zou uitkomen. Dat vond ik wel een teleurstelling, maar aan de andere kant helpt elk stukje scheg en zal hij in ieder geval minder sterk oploeven.
Ik ben benieuwd! :smile:
Het resultaat zal ik hier te zijner tijd nog melden.
IK denk dat ik de AnasAcuta dan toch weer wat vaker zal meenemen het komend vaarseizoen.