- Gegevens
Ik heb de laatste weken flink gebuffeld ("INDOOR"; dus niet varen) om het boekje 2005/2 af te krijgen. Na een verplichte stop tbv wachten op copy na het zeekamp te Vlieland, ben ik volgas verder gegaan in een poging het boekje toch nog in september uit te kunnen geven.
Overigens had die stop toch ook het voordeel dat ik nu nog een nieuw idee voor een interview-rubriek ten uitvoer kon brengen.
Vandaag heb ik een vrije dag genomen om te werken aan de finishing touch, een laatste advertentie, de laatste taalfouten en daarna het afleveren bij ZaansPrint. Daar trad nog het probleem op dat zijn computer de 52 bladzijden copy niet afdrukte zoals het bedoeld was, maar gewoon wat plaatjes wegliet en de layout daardoor in het 100 liep. Het gekke was dat de afwijking ogenschijnlijk niet eens zo erg opviel. Het is echter goed gekomen. Dus toch goed om er zelf even bij te blijven staan en kritisch mee te kijken.
Ik had wel een zeer tevreden gevoel toen ik de deur bij de drukker weer achter me dicht kon doen. Nu nog wel "even" voor het eind van de week alle 250 enveloppen stickeren, vullen en versturen.
- Gegevens
De laatste 2 maanden kwam het er door vakantie en andere beslommeringen niet van, maar vanavond heb ik weer eens lekker doorgehaald: In mijn antieke Bafchin K1 (één van de eerste polyester wedstrijd K1's; volgens overlevering stammend uit ca. 1965) en met de hightec Kinetik Wing peddel uit 2005.
In de schemering lekker bezig geweest met de techniek van het Wing-varen; de aantekeningen daarover komen in het wingBLOG.
Details: Wormer- en Jisperveld; ondiep water; 1 Beaufort Oost; 8,43 km; gem. 9,4km/h; max 12,0 km/h.
- Gegevens
Welkom op mijn nieuwe Weblog, ook wel BLOG genoemd.
Het is leuk om met je tijd mee te gaan. Het bijhouden van een BLOG is nieuw en dat wilde ik dat ook wel eens proberen.
Het leuke van zo´n BLOG ten opzichte van een dagboek is dat lezers kunnen reageren en er een discussie kan ontstaan! Een soort interactief dagboek dus.
Ik zal in dit blog bijhouden wat ik aan kano-(gerelateerde)avonturen beleef.
Hiernaast zal ik ook BLOG's starten over de testkajaks waar ik aan werk zodat de voortgang van een test is te volgen door geïnteresseerde lezers.
- Gegevens
Annet belde me dinsdag op: of ik zin had Woensdag avond branding te varen bij Bakkum. Wel om 17.00uur verzamelen: eigenlijk wat vroeg voor mij maar wel nodig omdat het alweer vroeg donker wordt.
Uiteindelijk is het me gelukt om om 18.00uur op het strand te staan. We waren met z´n vieren: Dick, Annet, Wietse en ik.
Overdag was er veel wind geweest maar nu in de avond slechts 3-4B. Er liepen geweldige golven als je wat verder naar buiten, naar de tweede zandbank, ging.
Golfhoogte daar soms ca. 2,5 meter. Als je zo'n golf steeds steiler ziet worden tot hij breekt, dan ontneemt je dat de lust om er op te surfen, vooral als je zo'n brekende golf al een keer op je pet hebt gehad.
- Gegevens
Als je al jaren met je zee-kajak in een bekend gebied vaart heb je het idee dat je daar toch niet zo snel voor verrassingen zult komen te staan. Een onjuist idee, zoals we onlangs bij de Aardappelenbult hebben ondervonden.
Het gebied rond de Aardappelenbult (buitengaats van de Grevelingen), waar we al jaren komen, kennen we als een relatief veilig gebied: er staan geen sterke stromingen en het is relatief beschut zodat ook de golfhoogtes meevallen. Ook is het zo dat je in geval van nood relatief eenvoudig en snel in de bewoonde wereld kunt terugkeren.
We hebben in het gebied alle mogelijke routes met verschillende getij-standen gevaren. Over die stroom hebben we ons ook nooit zo'n zorgen gemaakt. Sterker nog, er zijn niet eens stroomtabellen van het gebied. We hebben natuurlijk wel eens gedacht dat het water op stroop leek en we waarschijnlijk een "ietse pietsie" stroom tegen hadden. Maar echte stroom, neen daarvoor moet je naar de Waddenzee gaan, zeiden we.
Een interessante tocht
Zo voeren we op 23 maart weer eens een tochtje bij de Aardappelenbult Het getij was redelijk gunstig. Redelijk gunstig, want de kentering lag wat laat zodat we de zandplaten waar we wilden landen misschien zouden bereiken terwijl ze nog niet waren drooggevallen.
Na vertrek vanuit het haventje bij Spingersdiep ging het richting Geerligsplaat. Al varend constateerden we dat we iets werden weggezet. Dit zagen we aan het verloop van de koers tussen vertrek een aankomst, want daar zat zo'n 10° tussen. Op zich niet zo opzienbarend. Voor de duidelijkheid moet gezegd worden dat we het tweede deel van de afstand gewoon op zicht naar de plaat voeren, daarbij geleid door zicht op de branding ter plaatse.
Bij aankomst lag de plaat nog onder water en kon je hem goed herkennen aan het zogenaamde kookeffect waarbij je grote bubbels in het ondiepe water boven de plaat ziet en kleine "waterexplosies".
Wat we indrukwekkend vonden was het benaderen vanaf de zuidkant van de plaat. Als je even ophield met peddelen werd je weer gelijk naar achteren weggezet en toen het water nog wat lager was en er een smalle zandstrook zichtbaar werd zag je het water hard over het zand stromen. Het zag er een beetje uit als een overstroomde krib in een rivier bij hoogwater. Daar zie je ook zo'n wal water over de krib stromen.
KLIK hier om verder te lezen over onze onverwachte ervaring met stroom in dit gebied
- Gegevens
Hoe alles anders kan gaan dan bedacht en gepland.
Onderstaand verslag stond in mijn zeekajakdagboek en heb ik 15 juni 2022 hier gepubliceerd.
Dit avontuur heeft me destijds nog heel lang bezig gehouden en ik heb het “filmpje” nog vaak in gedachten afgedraaid. Vooral het alleen in de branding achtergebleven zijn is in mijn geheugen gegrift. Dit verslag heb ik daarom bewaard tot nu toe. Dat achterblijven is een soort eigenschap van mij om op zee iedereen in de gaten te houden en eventueel de helpende hand uit te steken. Daardoor vaar ik ook vaak achterin een groep.
Nu, 28 jaar later, denk ik dat ik, tijdens het napraten aan de kant, tegenwoordig wel bij Gerard en de groep aangekaart zou hebben waarom er niemand was die mij in de gaten hield toen ik nog op zee zat.
Ook bedenk ik nu pas dat een bedankje aan mij, voor mijn goede zorgen, ook wel op zijn plek was geweest. Ik had namelijk ook gewoon naar het strand kunnen varen om daar te wachten tot, hopelijk, iedereen was aangespoeld. Maar er is destijds geen woord aan gewijd.
Het verslag:
Onder leiding van Gerard Hoitink en Martin zouden we (Henk, Wil, John in Baidarka, John in Skerray) vandaag een rondje varen; beginnend in Holwerd met de klok mee. Kamperen was gepland op de camping bij paal 10 aan de noordkant bij de Zwanewaterduinen.
De omstandigheden voorafgaand aan de tocht was de gehele week een sterke wind 6-7 bft uit NW. Daarom was ik wel een beetje verbaasd dat de tocht doorging. Weliswaar was het prachtig weer en de wind 5 bft NW-N, maar na de stormachtige voorgeschiedenis verwachtte ik een heel spektakel aan de noordkant van Ameland. De wind zit nog in het water zouden ze in Scheveningen zeggen.
Tiny gaat ook mee: ze heeft een fiets mee en gaat om 13.30h met de veerboot over. Zij heeft de meeste bagage mee en zal de tent vast opzetten en een beetje rondfietsen natuurlijk.
We vertrekken omstreeks 14h. De tocht over het wad is voorspoedig. Wel staat er in het Borndiep een enorme deining zoals ik eerder nog niet in de kajak had ervaren: lange deining maar wel een hoogte van zeker 1,5m. De berekening van de planning die ik uit interesse ook had gemaakt klopt ook aardig: we zijn omstreeks 17.00-17.30h bij Westpunt.
Op de zandbank het Bornrif staat bij de westpunt veel branding. Om die te omzeilen wordt besloten om de branding heen te varen door eerst 1,5 zeemijl de zee op te varen: eerst op koers van 30° en later naar 60°. We komen nu echter veel te ver in zee en komen door het lage tempo van Henk niet verder: door tegenwind en tegenstroom blijven en ongeveer op dezelfde plek. Daardoor komen we steeds verder op zee en varen in steeds hogere golven van 4-5 meter hoog, die ook beginnen te breken. Ze breken bovenin en stoppen dan weer. Met een sprintje kan je wel goed door de kop heen breken. Ik krijg een beetje last van zeeziekte of van honger. In die golven voel ik me niet zo zeker en vraag me af of ik hier kan eskimoteren en of ik daar wel energie genoeg voor heb. Ik denk dat ik me vervelend voelde omdat ik eigenlijk vond dat we naar de kant hadden moeten gaan voordat we in het gebied met brekers kwamen. Elke keer als ik een golf hoor breken zie ik dat iedereen nog overeind is.