Because this post is about a local issue in Holland, I wrote it in Dutch. If you are interested you can scroll to the end of this post to find a short summary in English.
Naar aanleiding van de laatste berichtgeving over het kampeerverbod op Simonszand had ik de volgende gedachtes. Ik ben zeer geinteresseerd in uw reacties.
---------------------------
Ik kom net terug van vakantie in Noorwegen. Dit is een land waar je net als in Zweden, dankzij het zg. "Allemansrett" (=Allemansrecht) nog legaal kunt wild kamperen. (mits je de kampeerplek achterlaat in een zodanige toestand dat je niet kunt zien dat je er was, mits je niet dichter dan 150 m naast een bewoond huis staat en mits je ergens niet langer dat 2 dagen staat. Dit laatste geldt niet in de bergen).
Mijn ultieme vakantie is dan ook om vrij door de Noorse natuur te zwerven met een kampeeruitrusting en voor 15 dagen eten op mijn rug. Ik ben dan helemaal self-supporting want water schep ik uit een riviertje en kamperen kan overal. Dat geeft me het gevoel van volledige vrijheid en rust waarin ik het natuurlijk evenwicht kan hervinden dat ik nodig heb voor het komende drukke arbeidsjaar.
Dit ultieme vrijheidsgevoel is in veel West-Europese landen niet mogelijk omdat het niet is toegestaan om wild te kamperen.
Waarom niet? Zou het te maken hebben met het gegeven dat wildkampeerders er in drukbevolkte streeken een rommeltje van hebben gemaakt? En vonden de Overheden dat ze de landeigenaren daartegen moesten beschermen? Wie zal het zeggen!
In ieder geval is het in Nederland ook niet toegestaan. Natuurlijk heb ik ook in Nederland wel eens wild gekampeerd. Maar helemaal op mijn gemak ben ik dan niet en daarom zocht ik bij voorkeur een plekje waar je niet zichtbaar was vanuit huizen of vanaf wegen. Vaak ook wachtte ik tot de schemer voor ik de tent opzette. Dit had 2 redenen: om de wetsdienaren onkundig te laten zijn van het feit dat ik wildkampeer en ook om niemand te laten weten waar mijn tentje staat. Er zal maar eens een halve gare rondlopen die het op spullen of meer heeft voorzien.
Nu is onze overheid de regelgeving wel wat aan het versoepelen:
Zo is het paalkamperen uitgevonden en mogen er een paar tentjes gedurende maximaal 72uur bij de bewuste palen, die her en der in Nederland zijn te vinden, staan.
LINK:
www.staatsbosbeheer.nl
Toch trekt dit me echter niet zo, want nu weet iedereen waar wild gekampeerd wordt. Bovendien zijn de plekjes niet altijd naar mijn smaak. Soms vind ik ze zelfs een beetje luguber.
Een andere versoepeling is geweest dat boeren (al of niet na een vergunning-aanvraag; weet ik niet precies) ook toestemming kunnen geven om een paar tentjes op hun land te laten zetten. Probleem is dan dat als je ergens een leuk plekje ziet, je eerst de eigenaar moet zien op te sporen. En als dat lukt moet je maar afwachten of je daar wel mag staan of dat je naar een ander plekje wordt verwezen of helemaal geen toestemming krijgt.
Lastig allemaal!
Eigenlijk is alles dus nog steeds geheel gereglementeerd.
Nu over Simonszand:
De zeekajakkers in Nederland hebben hetzelfde probleem als ze willen wildkamperen: het mag eigenlijk niet!
Twee gebieden, Simonszand en Noorderhaaks, leken zich er aan te onttrekken. Misschien omdat het nieuw gevormd land is en er geen duidelijke beheerder van is.
Het is dan ook jarenlang gedoogd als een kajakker er zijn tentje opzette.
Nu het zeekajakken wat groeit en de meesten wel eens met hun club of op cursus zijn meegeweest naar Simonszand, wordt het uiteraard drukker op de zandplaat want zeekajakkers houden blijkbaar ook van dat vrijheidsgevoel dat kamperen in de vrije natuur geeft.
Waarom het wildkamperen op Simanszand nu wordt aangepakt en verboden heb ik nog niet begrepen; misschien dat de sterke milieu-lobby het toegenomen bezoek als een stok om te slaan heeft opgepakt.
Toch verbaast het me eigenlijk niet en was het te verwachten.
In ieder geval zitten we nu met de gebakken peren: als zeekajakkers kunnen we, behalve op campings, nergens meer legaal of gedoogd kamperen in de waddenzee.
Er zit daar overigens wel ergens een hiaat die dit onterecht laat lijken want er is nog een hele grote groep watersporters, de zeil- en moterbooteigenaren, die overal in Nederland hun anker buiten de vaargeul mogen uitgooien om daar wild te overnachten.
Hier en daar is dit zelfs gelegaliseerd doordat onze overheid in Nederland speciale aanlegplaatsen heeft gecreeerd waar men ook wel tentjes naast de boot opzet.
Waarom zij wel ??
Hebben zij soms een sterkere lobby?
Hoe moet het nu verder met kamperen op Simonszand?
1) Moet er (meer) gelobbied worden?
Wat dat betreft is het jammer dat kanovarend Nederland zo is verdeeld over meerdere organisaties. Organisaties die elk afzonderlijk maar weinig zeggenskracht hebben. Ik persoonlijk zie weinig heil meer in lobby. Of er moet een pact gesloten worden met de grote watersport organisaties.
2) Moet er een paal op Simonszand worden gezet waar een maximaal aantal tentjes bij mag staan?
Dat is lastig want als je aankomt met je kajak en het is vol, dan kan je niet tegen het tij in terug, tenzij je 6 uur op het volgende tij wacht. Dit kan alleen als 1 persoon of organisatie dit in Nederland gaat coordineren. Ziet u het gebeuren?
3) Of moeten we maar niet meer op Simonszand kamperen en er alleen met dagtochtjes heen gaan?
Dat is overigens ook erg leuk: om er met het vroegste tij heen te varen en er de hele dag te blijven tot je met het laatste tij weer terug kunt varen.
4) We kunnen natuurlijk ook onze bakens verleggen en ons niet meer focussen op Simonszand en Noorderhaaks omdat daar de kampeerdichtheid en frequentie met al die zeekajakkers toch zo hoog werd dat het ging opvallen.
NEE, beschouw het hele waddengebied eens al potentiele kampeerplek, zoek een zanderige plek met kreekjes en heuveltjes en zet er je tentje ´s-avonds op als het er net is drooggevallen: verscholen zodat je vrijwel onzichtbaar bent. Geniet ervan en sta na 5 uur weer op om bij het allereerste krieken van de dag met opkomend water weer verder cq. terug te varen. Misschien is het zeekajakvaren zo zelfs nog veel leuker en avontuurlijker. 
Creatievelingen, die van een langere nachtrust houden, kunnen zelfs iets ontwikkelen waarbij ze tussen 2 kajaks een trampoline hangen waarop ze kunnen blijven slapen ook als het water al opkomt.
OP deze manier zijn de kamperende zeekajakkers verspreid over het hele wad, in lage concentraties en zullenwe er ook weer gedoogd worden, net zoals alle zeil- en moterbootjes die dat ook doen. Mits we ons uiteraard aan De "Erecode voor Wadliefhebbers" houden.
LINK:
KOM OP, laat het hoofd niet hangen. 
Lees ook op het BLOG van Hans Heupink over dit onderwerp:
KLIK hier
---------------------------------------------------------------
This post is about camping "in the wild" on the sandplate Simonszand, a sandplate in the north of Holland that normaly not is flooded during the high tide.
Allthough camping in the wild is forbidden in Holland, camping was, until now, more or less allowed for years.
Last year the visits of seakayakers to the sandplate increases and probably the milieu-lobby uses this to put an and to this.
They succeeded in getting the authorities giving fines to campers there.
In the article I am brainstorming how to go on with this, trying to find a way in enjoying seakayaking in this marvellous area with sandplates, creeks and so on.