Als je zo’n verenigingstocht op zee of open water moet leiden is het, voor mij althans, de voorafgaande week best spannend. Wat zal het weer doen en kan de tocht wel of niet doorgaan? Wie hebben zich aangemeld en kunnen die ook mee, gelet op hun kanovaardigheid.
Daar kwam dit keer nog bij dat er in de voorspellingen ook over onweer werd gesproken.
Dus heb ik op de ochtend voor vertrek nog de site van het KNMI bezocht. En inderdaad: er was nu een onweerswaarschuwing. Maar die betrof een tijdstip vroeg in de ochtend in Limburg. Daarnaast maakte het marifoonbericht ook melding van onweer voor de Waddenzee en het IJsselmeer. Dat was ernstiger. Maar het stond er niet zo duidelijk. Uiteindelijk begreep ik dat men bedoelde dat dat aan het eind van de dag kon gebeuren.
Dus ‘s-morgens heb ik aan de deelnemers een GO gegeven.
Aldus gingen we met z’n vijven op pad naar Medemblik, alwaar we een nieuw instappunt moesten zoeken wegens aanleg van een catamaran-strand.
Dat bleek niet zo moeilijk en omstreeks 11.00h vertrokken we richting De Kreupel met koers 70-80°. Toch volgde ik de wolken aan de hemel met argus-ogen. Het blijft altijd spannend of de weersprofeten gelijk hebben gehad. Maar het was nog redelijk rustig weer want de beloofde ZZW5bft met uitschieters naar 6-7bft was nog niet aangekomen. Als je zo voer dan komt wel de gedachte op dat als het zo blijft dat dan best de twee leden mee hadden gekund die ik een negatief advies had gegeven om mee te varen. Langzamerhand neemt de wind echter wat toe en toen we de haven van de Kreupel invoeren stond daar al wel een aardige golfslag. Achteraf konden we op de track van onze route heel duidelijk zien dat we de laatste kilometers zijn weggezet door de toenemende wind. We het namelijk laatste stuk in een bochtje hebben gevaren omdat we onze koers niet hadden aangepast aan de inmiddels sterkere wind: hoe zou je dat ook moeten weten?
Toen we wilden uitstappen wachtte ons een kleine teleurstelling van de grote steiger waar we normaal pauzeren zat onder de vogelpoep en was ook heel, heel erg glibberig. Maar. we lieten ons niet afschrikken en keken toe hoe Ton voor het eerst zijn pas gemaakt windscherm/tentje om 2 kano’s heen opzette . Het was vandaag echt weer voor zo’n beschutting tegen de wind en we zaten dan ook heel gezellig en warm in Ton’s onderkomen.
We namen het ervan en hadden 1,5 uur pauze en toen we weer buiten kwamen bleek dat de wind al wel was toegenomen Dat bleek al helemaal toen we naar buiten voeren. Daar was het inmiddels een leuke klotsbak geworden. Voor de beginners, die nu niet mee waren was dat misschien wel een kwartiertje te doen geweest, maar om 1,5 uur met zulke golven van opzij te varen, nee dat was niet haalbaar geweest.
Maar wij vonden dit zeetje heerlijk. Ik althans vond dat dit het zeevaren is zoals het altijd zou moeten zijn. In eerste instantie houden we nu de schoorsteen van het stoomgemaal als doel aan. Dat corrigeert aardig voor de drift die we door de wind en golven van links hebben. Wat dichter bij de kant gekomen stellen we dat bij om in rechte lijn onze bestemming te bereiken. Zonder verdere wetenswaardigheden bereiken we ons beginpunt weer na 18 km. De lucht wordt langzamerhand donkerder en de wind neemt toe. Onderweg in de auto merk je dat de wind nog steeds toeneemt. Eenmaal thuis zwiepen de bomen daar flink heen en weer. Alleen onweer hebben we niet meegemaakt. Leve de weersvoorspellingen die het mogelijk hebben gemaakt dat we vandaag het weer goed konden inschatten om naar de Kreupel te varen.