Al jaren verdiep ik me in peddels en peddelslagen. Ik heb in 2010 ook een aantal maanden een zelfgemaakte houden Inuit-peddel geleend. Ik moet bekennen dat ik op dat moment er wel goed mee kon varen, maar dat ik toch een paar bedenkingen had waardoor ik er zelf niet mee wilde gaan varen:

Ik kon goed rollen met de peddel. Maar ik vond dat ik er voor een toer-tempo met een hoger peddelslagritme moest varen; dat vond ik minder aangenaam want het past niet bij een relaxte manier van peddelen waar ik van houd.
Tweede was dat je niet even snel een sprintje kon pakken als dat nodig was voor een bepaalde situatie op zee.

We zijn nu 20 jaar verder en ik heb een polsblessure opgelopen. Deze is wel grotendeels genezen maar het werkte niet zoals voorheen. Ik had bijvoorbeeld een halfuur opwarm-tijd nodig voordat de pols, al peddelend, geen zeer meer deed. Daarna ging alles goed, maar 's-avonds en de volgende ochtend deed de pols wel vervelend zeer en moest ik eigenlijk 2 dagen pauze nemen voordat ik weer in een kano stapte. Het probleem zat een beetje in het feit dat ik, zoals bijna iedereen, met gedraaide bladen vaar: het bij elke slag draaien van de peddel liet de pols een knik-beweging maken. Vroeger geen probleem, maar nu wel

In een nieuw consult bij de fysio kwam bij mij het idee boven drijven om (tijdelijk) over te stappen op een Inuit peddel. Toevallig had ik net zo'n peddel gekocht (van hightech carbon) omdat ik al een tijdje met Inuit-kajaks bezig was en ik me opnieuw in die manier van peddelen wilde verdiepen. Er is inmiddels veel mooier en beter materiaal te koop waar ik me ook in wilde verdiepen.
De fysio schatte in dat ik met die peddel mogelijk het probleem met mijn pols kon oplossen.

Nadat ik begon had ik de eerste dagen met de Inuit peddel, bij de start, wel minder last dan met mijn gedraaide peddel, maar in de avond had ik toch weer pijn.

MAAR, ik vond het toen ook nog tamelijk lastig om mijn manier van peddelen (van de laatste 54jaar) los te laten. Ik maakte toch nog steeds een kleine knikbeweging met de pols. Iets wat in theorie niet nodig zou zijn.

Om te snappen wat ik moest veranderen bleek ik 4 tochtjes nodig te hebben om uit te vogelen hoe het moest; daarin ook  gesteund door informatie die op internet te lezen is over de peddeltechniek van de Inuit.

Ik moest dus nog wat  veranderen in mijn peddelslag:

  • de  inzet van het blad: met een "sierlijke" beweging het blad diep in het water prikken. Zo voelt dat echt.


  • John Heath

    Het blad gaat onder een hoek van ca. 40° naar achter. Dat is wennen omdat je met zo'n verkeerd gekante peddel jezelf kunt omtrekken en omslaan. Iets wat ik zelf niet zo heel erg heb ervaren. Naar mijn mening ontstaat de 40° vanzelf als je de peddelsteel niet draait.

    Als je bij het insteken iets mee naar voren buigt heb je hij uithalen aan het eind van de slag de mogelijkheid het blad een beetje omhoog te trekken en daarmee nog wat extra voortstuwing te creëren. 
  • Peddel niet evenwijdig aan kajak doorhalen maar juist naar buiten laten uitzwaaien waarbij een goede rompdraai heel wezenlijk is. Een beetje zoals met een wingpeddel.
    Het directe gevolg daarvan is dat de pols niet hoeft te buigen of te knikken.

    Het plaatje bij het punt hierboven-links  suggereert dat je het blad langs de kajak laat gaan; maar niets is minder waar. Zie het filmpje hieronder waar je ziet dat het blad aan het einde van de slag iets naar buiten wijkt en daar netjes uit het water komt.

  • De handen niet allebei strak om de ovale steel houden:  Daarbij klopte er namelijk iets niet in mijn polsbeweging wat heel geforceerd voelde. Daarom ging ik terug naar de vingers van de duwhand te ontspannen en licht te strekken. Het voordeel daarvan is dat de trekhand bij het trekken automatisch het peddelblad in de goede positie brengt zonder daarvoor met de pols te draaien. Eigenlijk zou dit niet nodig moeten zijn. Maar dat kan alleen als je zelf een peddel maakt waarbij je kunt stellen dat de ovale steel  iets gedraaid staat ten opzichte van de bladen. Het verschil is slechts een hele kleine hoekverdraaiing die past bij de bouw van jouw lichaam en mogelijk ook de manier van peddelen. Maar ja, we werken nu met gekocht materiaal dus daar kan men geen rekening mee houden.
    Maar mijns inziens werkt het ontspannen van de duwhand uitstekend daarvoor.

  • De beoordeling die ik al varend nastreef, is dat de peddel niet mag plonzen bij het insteken en liefst ook niet bij het uithalen. Dat is een kwestie van oefenen.

  • Naar leidraad van de fysio probeer ik de pols licht naar boven geknikt te houden: ca. 10⁰. Daarbij is de pols op zijn sterkst qua bouw.

Het peddelen met een Inuit-peddel werkt mijns inziens bijna net zo als een moderne wingpeddel.  Beide peddels creëren op dezelfde manier voortstuwingskracht door het uitzwaaien.

Woorden zijn best moeilijk om een peddelslag te beschrijven.

Daarom hierbij een filmpje van 10 seconden en waarin ik het tweede deel ook nog eens heb vertraagd tot 15%
(Let bij de slowmotion vooral op het rechter-peddelblad want met het linkerpeddelblad maak ik onbewust blijkbaar een kleine boogslag correctie tegen oploeven # het rechter blad laat heel goed zien wat de bedoeling is van het naar buiten zwaaien)

Met deze peddel vaar ik, op de beschreven manier, met een gelijk peddelritme als iemand met een gewone peddel en 60 gedraaide bladen. En qua snelheid vaar ik heel relaxed 7 km/h en met een beetje meer inspanning gaat 8km/h ook prima. Vorige week, in mijn laatste trainingsrondje, had ik een 7 bft-wind tegen en ik kreeg de indruk dat ik heel makkelijk veel meer kracht kon zetten zonder te plonsen.
Dus mogelijk zit er bij deze peddel nog meer rek in de te behalen snelheid. Dat ga ik later nog proberen.

In ieder geval heb ik op dat trainingsrondje geen pijn in de pols gehad tijdens het peddelen en ook niet erna.

Ik zie nu dus wel mogelijkheden met een Inuit-peddel, maar ga eerst alles verder onderzoeken. In ieder geval is met deze peddel het probleem van een hoog slagtempo opgelost zoals ik hierboven al schreef.
Maar waar ik echt goed naar ga kijken is of ik me in de branding of in zware zeegang me net zo op mijn gemak als met een peddel met 60 gedraaide bladen.

Dus: Wordt vervolgt.🙂