Gezien het mooie weer en het feit dat het herfstvakantie was had Jos geopperd een zeetocht te maken. Eerste keus was een tocht naar Simonszand. De weersvoorspellingen vonden we echter te onbetrouwbaar met kans op relatief veel wind. Het komende slechtere weer van midden volgende week leek iets dichterbij te komen. Omdat er in Groningen ook meer regen werd voorspeld dan in het zuiden besloten we voor een in de Voordelta vanaf de vluchthaven Springersdiep. In dat gebied ben ik aardig bekend en kan je daar in veel omstandigheden redelijk beschut varen. Nu echter veranderde de voorspellingen op het laatste moment naar Zuid 4-(5) bft.
Een andere handicap was dat het midden op de dag om ca. 13h Hoogwater zou zijn. Dat geeft veel minder mogelijkheden ergens op een zandplaat te landen. De Aardappelbult waar dat wel zou kunnen is echter al een aantal jaren verboden Natura2000-gebied en rustgebied voor vogels en zeehonden.
Maar aangezien we het getij niet kunnen beïnvloeden moesten we het er deze dag mee doen en bedachten een route van de haven naar de vuurtoren. Daar zouden we omstreeks 11h mogelijk nog kunnen landen op de uiterste NO-puntje van de Aardappelenbult: het enigste plekje waar kajaks mogen landen. Daarna zouden we kunnen oversteken naar Renesse en vandaar terug naar ons startpunt. Tot zover de plannen.
Jos en Mary arriveerden keurig op tijd om 9.45h. En na overleg en omkleden vertrokken Tiny en ik met hen om 10.50h. Beetje laat maar geen probleem voor de planning dacht ik.
De heenweg was voorspoedig met de golven van schuin achter. Een heerlijk zeetje en daarop voeren we met 6-7 km/h naar de voet van de vuurtoren Westhoofd. De achterop lopende golven duwden mijn Orion, waar ik vandaag in voer, vaak wel even uit koers maar stuurde weer eenvoudig bij. Maar alle vier de kajaks deden dit. We kwamen om 11.30h bij de vuurtoren, maar zagen op de even verder gelegen punt van de Aardappelbult een flinke branding staan en we vermoeden dat het zo vlak voor HW wel geen droog plekje meer zou hebben om uit te stappen. 
En omdat het ook nog eens best guur was, kozen we voor een lunchpauze in een nis in het duin vlak bij de vuurtoren. Daar zaten we heel gezellig en beschut tot we tegen 13h besloten dat het tijd was verder te varen. Het plan was om de gele boeien, die om het verboden gebied liggen, te volgen en dan op het strand bij Renesse een tweede pauze te houden; bijv. in een strandtent met een lekker warm hapje.
Omdat het inmiddels HW was geweest rekende ik op een klein beetje tegenstroom van ca.0,3 knp zoals voorspeld in de stroomatlas.
Maar eerst moesten we in zee steken en op de GPS track las ik later af dat we de eerste 5 minuten, terwijl ieder te water ging , onder invloed van wind en stroom al met 5km/h een halve kilometer naar het noorden dreven. Daar hadden we op dat moment nog geen weet van. We begonnen vrolijk de gele boeien verder te volgen, maar na iets meer dan 5 minuten viel het ons op dat we erg verlijerden. Het was duidelijk dat we ca. 20graden naar het noorden werden gezet. Toen besloten we om met transitokoers te varen door de boeien, waar we langs wilden, op een vast punt aan de horizon te houden. Daarbij moesten we ca 20 graden opsturen. Dat hebben we zo'n 10 minuten gedaan en toen constateerden we dat we zo maar net iets meer dan 2km/h voeren en dat het dan nog wel heel erg lang zou duren om bij deze tegenwind en tegenstroom het strand bij Renesse te bereiken. En niet ieder had conditie genoeg om dat zo lang vol te houden. Na een kort overleg besloten we koers naar de Brouwersdam te zetten. Eerst naar een strandtent halverwege de dam. Het was overigens een heerlijk zeetje om in te varen met de golven schuin tegen en na elke golftop weer zijdelings in het golfdal te glijden. De Orion bewees weer zijn wendbaarheid door na elke golftop, waarbij de wind de boeg opzij blies, met licht opkanten weer eenvoudig op koers te komen.
Maar ook deze nieuwe koers schoot niet op want de wind die al een paardagen vanuit het zuiden kwam heeft blijkbaar de voorspelde stroomsterkte 0,3knp wat opgevoerd zodat veel meer water door de uitgang bij de vuurtoren werd gestuwd. Die extra tegenstroom zorgde er voor dat we nog steeds niet erg veel opschoten. Daarom besloten we na 3 kwartier maar om rechtstreeks naar de haven terug te varen. Daar kwamen we in redelijk tempo om 15h aan.
Ondanks het sterk gewijzigde vaarplan hebben de meesten toch heerlijk gevaren op de zeedeining. Voor anderen was de tocht toch wat grensverleggend.
Ik vond het echter wel een leerpunt dat ik de geplande tegenstroom zo onderschat had. Vergoelijkend is de Zuidenwind die al een paar dagen in het gebied woei; een situatie die ik in dit gebied nog nooit gemerkt had in de jaren dat ik hier vaak kwam.
Verder vond ik de beperking van tochtmogelijkheden wel beperkend met het HW midden op de dag. Voortaan zal ik voor een tocht hier maar een dag plannen met Laagwater midden op de dag. Dan kan je tenminste een leuk doel in de vorm van een droogvallende zandplaat in de tocht opnemen.
Niet dat er deze dag maar enig gevaar was, want in dit gebied ten zuiden van de Aardappelenbult Is altijd wel een escape. En dat is precies wat we gedaan hebben.