Omdat de vooruitzichten voor vandaag van een toenemende wind spraken, werd er voor vertrek gediscusieerd of het oorspronkelijke plan Bakkum-Wijk aan zee vv. zou worden volvoerd of dat we een alternatief zouden kiezen. Bij de gegeven windverwachting zouden we daar beter kunnen brandingvaren, maar dat sloeg niet echt aan als verenigingstocht. Na gezamenlijk overleg werd het "Trintelhaven<>Urk vv."; ook een heel mooi tochtje, vooral als er wind staat. Een ploegje van 7 man zette koers naar het startpunt: Svalbard Rob, Mariner Peter, Morsky Ryba Chris, Bahiya Wietse, Calypso Maarten, Baidarka Jos en AnasAcuta René. Het weer klaarde steeds meer op, de wind stelde (nog) niets voor en het water toonde zo glad als een spiegel. De koers van 80° had je niet nodig want in dit heldere weer was na een paar peddelslagen al duidelijk waar we heen moesten: Urk lonkte reeds van verre. Om wakker te blijven trokken Wietse en ik soms een sprintje om ook te kijken wat de GPS-en en NavMan daarvan vonden: uiteindelijk bleef de meter steken op 12 km/uur.
Diegenen onder ons die golven wilden voelen hielden zich "op de been" met de gedachte dat de wind later nog zou toenemen.

In Urk aangekomen wandelen we door de steegjes van het oude dorp: de tijd heeft daar schijnbaar stilgestaan. Daarna strijken we neer bij De Kaap, een terras met zicht op het water. We laten het ons daar goed smaken en steken weer van wal met voldoende "brandstof aan boord".

Als we de terugtocht aanvaarden is de wind inmiddels toegenomen tot een krappe NW 4B en in de "Val van Urk" lopen gedurende de eerste helft van de tocht hele mooie golven die net zo hoog waren dat je zo nu en dan van je buurman maar net zijn hoofd kon zien. We hebben het allemaal geweldig naar ons zin. We varen koers 270° rekening houdend met 10° drift om zo op de bestemming op 260° aan te komen.

Langzamerhand blaast de wind steeds harder tegen de zijkant van mijn AnasAcuta, zeker toen de golven later wat lager werden en de wind meer grip op de kajak kreeg, waardoor hij steeds meer wil oploeven. Op zulke momenten ben ik jaloers op mijn vaarmaten met variabele scheg. Ik kan het oploeven uiteraard wel corrigeren, maar dat gaat duidelijk ten koste van de snelheid en nu heb ik niets meer over om tussendoor te versnellen. Ik volg dus het voorbeeld van Wietse, Peter en Rob maar niet: zij breken af en toe heel "sneaky" naar rechts uit om, van een hele afstand naast de groep, weer met een flinke vaart terug te surfen.

Als we om ca. 17.00 uur weer bij ons strandje in Trintelhaven komen staat er een heuse branding daar waar het bij vertrek spiegelglad was: het beste bewijs dat de wind inderdaad is toegenomen. Gezien de koppen en witte sporen op het water schatten we de windsterkte nu toch wel op zo´n 5B.

Wat valt er verder te zeggen: omkleden, terug rijden en nagenieten van deze heerlijke tocht.

Details: afstand 25 km, gem 6,5 km/uur, wind NW 3-5B, zonnig, goed zicht.