Je hebt het vast wel eens meegemaakt! Stap je uit je kano op de wal en staat er een gure wind, al dan niet vergezeld van regendruppels.
Niet echt uitnodigend voor een gezellige, relaxte pauze.
Deze situatie kan je overal overkomen: ergens aan een watertje in Nederland of daarbuiten, maar ook als zeekajakker op een kale zandplaat of een ongenaakbare kust.
Daarom had ik al jaren geleden het idee dat ik een slim windscherm zou willen ontwikkelen dat je simpel aan je kano kunt vasthaken met een peddel als tentstok. Daarvoor moet je echter met bijvoorbeeld een oud laken en een naaimachine gaan experimenteren om iets uit te vinden dat net zo handig is als een vissersparaplu. Daar is het bij mij nog nooit van gekomen.
Maar daar kwam verandering in! Ik werd geïnspireerd door het forum op de site van bushcraft Nederland, die daar schreven over het gebruik van een tarp. Via die site kwam ik op het spoor van de zg. DD-Tarp. Daar heb ik een tarp van 3x3 meter besteld en kreeg een prachtig afgewerkt exemplaar thuisbezorgd.
Daar heb ik, met de ideeën van de bushcrafters in mijn hoofd, mee geëxperimenteerd . Het resultaat is een tarp die ik met 3 carabiners en 2 scheerlijntjes vasthaak aan 2 zeekano's die ik in V-vorm heb neergelegd; met de onderkant van de V-vorm naar de wind gericht. Vervolgens steek ik het blad van een peddel in een zakje dat ook aan de tarp is geklikt en zet de peddel overeind. Dan is het bijna klaar. Er blijven 2 driehoeken van de tarp ongebruikt. Deze vouw je als grondzeil onder het ontstane tentje om te voorkomen dat wind van achter het tentje inblaast. Desnoods gooi je nog wat bagage of zand achterin de punt op de 2 driehoeken om de wind geheel uit te sluiten. Een laatste handeling, als puntjes op de "i", is de zijkant van de tarp nog ergens aan een grijplijn van de kano vast te klikken om een fladdervrij onderkomen te vervolmaken.
En voila: het onderkomen is gereed. Simpel en snel op gezet; en dat nog wel zonder 1 haring te gebruiken.
Onlangs hebben we dit op Simonszand voor het eerst echt uitgeprobeerd tijdens het wachten op de kentering van het getij. Je wacht daar dan zo'n 4 uur en hebt tijd voor van alles: de slaap van het vroege opstaan in te halen, lezen, thee of koffie zetten, pannekoeken bakken, enz, enz. En dat alles heel geriefelijk uit de wind en beschermd tegen regen.
Nu was het tijdens deze eerste keer niet zo heel erg guur maar er stond toch wel een dun windje waarvoor je een extra fleece moest aandoen. Wij zaten dit keer echter heel erg comfortabel achter ons gestroomlijnde tentje. We hopen dat nog heel vaak te doen.
Hieronder een schema van de tarp:
René